Do zagadnienia zgodności art. 120 polskiej ustawy o VAT z prawem unijnym odniósł się WSA w Opolu w wyroku z 7 listopada 2007 r. Sąd słusznie zauważył, że przepisy wspólnotowe dotyczące procedury marży zawarte w art. 312 – 325 dyrektywy 112, a zwłaszcza art. 314 lit. b, zezwalają na stosowanie tej procedury w przypadku nabywania towarów od podatników podatku od wartości dodanej tylko wtedy, gdy podatek VAT naliczony przy nabyciu tych towarów przez obecnego zbywcę nie podlegał w całości odliczeniu. Informuje o tym art. 136 dyrektywy 112.

Zatem przy zbywaniu samochodów osobowych, przy których odliczyliśmy częściowo VAT (maksymalnie 60 proc. podatku, nie więcej niż 6000 zł) nie może być stosowana marża. Wynika to również z przepisów unijnych. Zdaniem sądu art. 120 polskiej ustawy o VAT jest zgodny z prawem wspólnotowym.

Nie do końca jednak. Państwo polskie wprowadzając do ustawy o VAT wspomniane przepisy wspólnotowe, powinno je zaimplementować w całości (jeżeli nie ma przepisów umożliwiających rezygnację z części rozwiązań). W art. 326 dyrektywy 112 wyrażone jest tylko przyzwolenie dla państw członkowskich, które 31 grudnia 1992 r. stosowały szczególną procedurę marży inną niż ta w obecnej dyrektywie. One mogą czasowo kontynuować te inne rozwiązania. Nie ma jednak wśród nich Polski. Tym samym nasz kraj powinien stosować rozwiązania opisane w dyrektywie.

Odpowiednikiem art. 314 dyrektywy 112 jest art. 120 ust. 10 ustawy o VAT. Porównując prawo do rozliczania metodą marży w przypadku nabycia towarów od podatnika VAT nietrudno zauważyć, że dyrektywa 112 wymienia znacznie więcej przypadków uprawniających do stosowania tej metody. Polski ustawodawca ograniczył to prawo tylko do wypadków, gdy sprzedawany jest towar używany podlegający zwolnieniu lub towar sprzedaje podatnik podmiotowo zwolniony z VAT (ze względu na niewielkie obroty).

Tymczasem dyrektywa 112 w art. 314 lit. b poprzez odesłanie do art. 136 wymienia znacznie więcej wypadków niż te opisane w polskiej ustawie. Praktycznie w dyrektywie wymieniony jest prawie cały katalog zwolnień opisany w art. 43 ust. 1 polskiej ustawy o VAT (a nie tylko ten dotyczący towarów używanych w art. 43 ust. 1 punkt 2).

Nie zmienia tego, że każdy z tych przypadków dotyczy sytuacji, w której podatek naliczony nie mógł być odliczony w całości przez nabywcę. Sprzedaje on dalej ten towar jako zwolniony i nabywający go pośrednik może zastosować metodę marży. Brak prawa do stosowania marży przy nabyciu towarów korzystających ze zwolnienia z podatku zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia jest jak najbardziej zgodny z prawem unijnym. Brak tej zgodności ujawnia się natomiast w innych rodzajach działalności.

[i]Autor jest doradcą podatkowym w Kancelarii Doradztwa Podatkowego Pama[/i]