Do należności uzyskiwanych przez pracownika w związku z wykonywaniem pracy za granicą zastosowanie mają, co do zasady, dwa zwolnienia przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT). Pierwsze, o którym mówi art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, dotyczy diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika (do wysokości określonej w odrębnych przepisach).
Drugie – określone w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT – mówi, że wolne od podatku dochodowego są przychody osób przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.
Jest jednak różnica między tymi zwolnieniami. Z pierwszego korzystają uzyskiwane przez pracownika diety oraz inne należności za czas podróży służbowej, jeżeli związane są z wykonywaniem przez niego pracy poza stałym miejscem jej wykonywania (określonym w umowie o pracę). Trzeba przy tym pamiętać, że od podatku zwolnione są tylko te diety oraz inne należności za czas podróży służbowej, które faktycznie zostały pracownikowi wypłacone.
Drugie ma zastosowanie, gdy w umowie o pracę zostanie wskazane, że stałe miejsce wykonywania pracy znajduje się za granicą. Skorzystanie z niego nie wymaga faktycznego przyznania i wypłacenia diet pracownikom.
Jak rozumiem, stałym miejscem wykonywania pracy przez pracowników firmy jest Polska. W związku z wykonywaniem robót budowlanych poza terenem naszego kraju firma chce oddelegować ich na 60 dni do pracy za granicą. W tej sytuacji zastosowanie będzie miał art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT.
A to oznacza, że ze zwolnienia od podatku korzystać będą diety oraz inne należności wypłacane przez firmę pracownikom z tytułu podróży służbowej do wysokości określonej w odrębnych przepisach.
Autorka jest starszą konsultantką w KPT Doradcy Podatkowi
