Poza tym brak powołania w tytule wykonawczym podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnych powoduje jego wadliwość. Tak orzekł WSA w Olsztynie 31 stycznia 2008 r. (I SA/Ol 603, 619-621, 623/07).

Organ podatkowy w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym wymiaru podatku od nieruchomości położonej w województwie mazowieckim wystąpił z wnioskiem o wszczęcie egzekucji wobec spółki z siedzibą w województwie warmińsko-mazurskim. Tytuł wykonawczy, który stał się przedmiotem sporu w sprawie, został skierowany do organu właściwego ze względu na siedzibę zobowiązanego podmiotu.

Spółka, powołując się na art. 27 § 1 pkt 4 w związku z art. 33 pkt 10 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zarzuciła organom nieprawidłowe sporządzenie tytułu wykonawczego m.in. przez niepodanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnych. Twierdziła ponadto, że właściwy do rozpoznania sprawy jest w jej przypadku wyłącznie naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Spółka osiągnęła bowiem w ostatnim roku podatkowym przychód netto o równowartości przekraczającej 5 mln euro. Zastosowanie znalazły więc art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a ustawy o urzędach i izbach skarbowych oraz regulacja z załącznika nr 2 do rozporządzenia ministra finansów z 19 listopada 2003 r. w sprawie terytorialnego zasięgu działania oraz siedzib organów podatkowych.

Sąd uchylił zaskarżoną decyzję. Wskazał, że właściwość organu w sprawie należało określić zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem ministra finansów. W tym wypadku organem właściwym do rozpatrzenia sprawy był naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie. Za takim stanowiskiem przemawiają względy celowościowe, tj. możliwość koncentracji w jednym urzędzie informacji o stanie majątkowym, jak również o ewentualnym zadłużeniu danego przedsiębiorcy. Sąd podzielił także argumenty spółki dotyczące nieprawidłowego wypełnienia tytułu wykonawczego.

Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Piotr Zawacki, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte

Orzeczenie sądu zasługuje na pełną aprobatę. Art. 5 ust. 9b pkt 7 lit. a ustawy o urzędach i izbach skarbowych wskazuje wprost, że tzw. dużym urzędom skarbowym podlegają osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które w ostatnim roku podatkowym osiągnęły przychód netto o równowartości co najmniej 5 mln euro. O ile więc podatnicy spełniają kryterium określone w tym przepisie, będą objęci właściwością „dużych” urzędów skarbowych. W konsekwencji należy zgodzić się z sądem, że właściwym w sprawie organem egzekucyjnym dla strony skarżącej, która w ostatnim roku podatkowym osiągnęła przychód netto o równowartości co najmniej 5 mln euro, jest naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Warto również zwrócić uwagę na drugą część orzeczenia, dotyczącą nieprawidłowego wypełnienia tytułu wykonawczego. Stanowi on podstawę do prowadzenia egzekucji – jest w nim wskazany obowiązek, który ma być egzekwowany. Art. 27 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zawiera elementy, jakie powinien łącznie zawierać tytuł egzekucyjny. W wyroku z 6 maja 1998 r. (SA/Sz 1477/97) NSA wyraźnie wskazał, że należy badać, czy tytuł wykonawczy zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 27 wspomnianej ustawy. Brak chociażby jednego z nich powoduje niedopuszczalność egzekucji.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 5 tytuł wykonawczy powinien zawierać wskazanie podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnej. Sąd słusznie zatem stwierdził, że tytuł wykonawczy nie wypełnia wymogów formalnych wskazanych w przepisach. Nie zawiera bowiem podstawy prawnej pierwszeństwa zaspokojenia należności pieniężnych.