Chodzi o druki: ORD-U, CIT-ST, IFT-2/IFT-2R.
[srodtytul]ORD-U informacja o umowach z nierezydentami[/srodtytul]
Ordynacja podatkowa nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą obowiązek gromadzenia, sporządzania i przekazywania informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.
Należy je wykazać na formularzu ORD-U. Termin na złożenie informacji to trzy miesiące od zakończenia roku podatkowego.
W rozporządzeniu w sprawie informacji podatkowych minister finansów doprecyzował, że informację ORD-U sporządza się dla umów zawartych między podmiotami powiązanymi i uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w danym roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności lub suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekracza równowartość 300 tys. euro.
[b]Od 1 stycznia 2010 r. wartość tę przelicza się na złote, stosując średni kurs NBP z 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym zawarto umowę. Z tym że podatnicy, u których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed 1 stycznia 2010, stosują do końca przyjętego przez siebie roku podatkowego przepisy rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r. Tak wynika z z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=330620]rozporządzenia ministra finansów z 27 października 2009 r. (DzU nr 187, poz. 1454)[/link].).[/b]
W informacji ORD-U uwzględnia się wartość należności lub zobowiązań wynikającą z:
- umów sporządzonych w formie pisemnej lub
- wystawionych bądź otrzymanych faktur albo rachunków potwierdzających zawarcie umowy.
Zgodnie z rozporządzeniem informację taką sporządza się za rok podatkowy i przesyła naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na adres siedziby albo miejsce zamieszkania sporządzającego informację.
[srodtytul]CIT-ST informacja dla samorządu[/srodtytul]
Zgodnie z art. 28 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link] informację CIT-ST składają podatnicy, którzy posiadają swoje oddziały (zakłady) położone na obszarze jednostek samorządu terytorialnego innych niż jednostka właściwa dla ich siedziby.
Obowiązek ten ma na celu prawidłowe rozdysponowanie podatku dochodowego od osób prawnych pomiędzy jednostki samorządu terytorialnego, na terenie których podatnik prowadzi działalność.
Podział dokonywany jest proporcjonalnie do liczby osób zatrudnianych przez podatnika na danym obszarze.
Załącznikami do informacji CIT-ST są formularze CIT-ST/A, w których wskazuje się szczegółowe informacje o oddziałach (zakładach).
Terminy na złożenie informacji CIT-ST są tożsame z terminami wpłat zaliczek na podatek dochodowy (20 dzień następnego miesiąca). Oznacza to, że pierwszą informację CIT-ST należy złożyć w terminie wpłaty pierwszej w danym roku podatkowym zaliczki na podatek dochodowy.
Następnie informację taką składamy w terminach wpłat kolejnych zaliczek, jeśli w danym miesiącu wystąpiła zmiana stanu zatrudnienia wpływająca na zmianę procentowego udziału liczby zatrudnionych na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego w liczbie zatrudnionych pracowników ogółem.
Nawet w sytuacji gdy taka zmiana nie miała miejsca, jeśli podatnik posiada oddziały (zakłady) położone na obszarze jednostek samorządu terytorialnego innych niż jednostka właściwa dla ich siedziby, jest zobowiązany do złożenia informacji CIT-ST wraz z rocznym zeznaniem podatkowym.
Warto zauważyć, że kryterium rozstrzygającym o istnieniu zakładu jest miejsce wykonywania pracy wynikające z umowy o pracę. Oznacza to, że w informacji CIT-ST należy wykazywać, oprócz klasycznych form zakładów, również pracowników świadczących pracę z domu.
Przepisy nie precyzują, czy podatnik jest zobowiązany składać informację CIT-ST w sytuacji, gdy osiągnął stratę podatkową w danym miesiącu bądź roku podatkowym.
Jednak kierując się literalną wykładnią przepisów, można stwierdzić, że kryterium decydującym o konieczności złożenia takiej informacji jest sam fakt posiadania oddziałów (zakładów) położonych na obszarze jednostek samorządu terytorialnego innych niż jednostka właściwa dla siedziby.
W sytuacji tej wydaje się nie mieć znaczenia to, że podział zysku faktycznie tutaj nie wystąpi.
Co prawda nieskładanie informacji CIT-ST nie naraża Skarbu Państwa na uszczuplenie, jest jednak wykroczeniem skarbowym, ze względu na naruszenie art. 80 § 1 kodeksu karnego skarbowego.
[srodtytul]IFT-2/IFT-2R informacja o dochodach nierezydenta[/srodtytul]
Obowiązek składania informacji IFT-2 i IFT-2R dotyczy podatników, którzy dokonali wypłat na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu w Polsce.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT takie wypłaty dotyczą m.in. należności z tytułu:
- odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych,
- opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej,
- świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
- dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski.
Wypłacający należności zobowiązany jest jako płatnik do pobrania w dniu wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego.
Obowiązkiem płatnika jest również złożenie deklaracji CIT-10R, dotyczącej wysokości pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego od podatników CIT niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski, do końca pierwszego miesiąca następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku.
Jeżeli jednak z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wynika, że wypłacający należność nie ma obowiązku pobierania podatku u źródła i jednocześnie posiada certyfikat rezydencji podatkowej odbiorcy należności, wówczas nie musi składać formularza CIT-10R.
Nie zwalnia go to jednak z obowiązku złożenia informacji IFT-2/IFT-2R.
Obowiązkiem płatnika jest przesłanie informacji IFT-2/ IFT-2R do podatnika (odbiorcy należności) i do urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych w terminie trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego, w którym dokonano wypłat.
Warto również pamiętać, że informację zawartą w IFT-2/IFT-2R należy wykazać w formularzu CIT-8O (pola 71 i 72).
[ramka][b]Problemy z interpretacją[/b]
Brzmienie przepisów dotyczących informacji ORD-U jest niejednoznaczne. Dlatego też w pewnych sytuacjach należy sięgnąć do praktyki organów podatkowych i wykładni celowościowej. Przykładowo w razie zawarcia umów na okres kilkuletni próg kwotowy dotyczyć będzie kwoty wynikającej z umów wykonanych w danym roku podatkowym.
Jeżeli jednak umowa nie precyzuje kwoty łącznego wynagrodzenia, tzn. zawiera postanowienia, które nie pozwalają na ustalenie łącznej sumy zobowiązań/należności z niej wynikających (np. umowa zawarta na okres kilkuletni z wynagrodzeniem liczonym metodą koszt plus), wydaje się, że należy ująć ją w informacji ORD-U w latach, w których zobowiązania/należności przekroczą próg kwotowy.
Innym przykładem sytuacji niewyjaśnionej bezpośrednio przez przepisy jest sposób ujmowania w ORD-U umowy pożyczki. Próg 300 tys. euro dotyczy należności i zobowiązań, a zatem można by uznać, że zarówno kwoty głównej pożyczki, jak i odsetek.
Jeżeli umowa nie precyzuje kwoty pożyczki, przewiduje stopę zmienną odsetek lub zawiera inne postanowienia, które nie pozwalają na ustalenie łącznej sumy zobowiązań/należności z niej wynikających, należy ująć ją w informacji ORD-U w latach, w których zobowiązania/należności przekroczą próg kwotowy, tj. nastąpi wypłata poszczególnych transz, spłata odsetek.
Problematyczna jest również kwestia wykazywania „umów” zawieranych między oddziałem a spółką macierzystą. Z prawnego punktu widzenia oddział i jego spółka macierzysta są jednym podmiotem i nie mogą zawrzeć umowy. Dlatego też wszelkie tego rodzaju porozumienia, bez względu na to, czy są nazwane umowami, nie powinny być uwzględniane w informacji ORD-U.
Należy pamiętać, że jeśli mamy zobowiązania i należności z tym samym podmiotem w danym roku, wówczas w formularzu należy wykazać sumę zobowiązań i należności (a nie ich saldo).[/ramka]
[i]Autorki są doradcami podatkowymi, starszymi konsultantkami w zespole Tax Management & Accounting Services PricewaterhouseCoopers (biuro w Warszawie)
Autor jest młodszym konsultantem w tym zespole[/i]
[b]Więcej o CIT-8 w naszym serwisie:[/b]
[i][link=http://www.rp.pl/temat/275289.html] rp.pl » Dobra Firma » Podatki » Podatek dochodowy » PIT i CIT » Deklaracje i zeznania » CIT-8 [/link][/i]