Wysokość grzywny uzależniona jest bowiem od wielkości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Skoro kwota tego ostatniego wzrasta, automatycznie trzeba liczyć się z wyższymi sankcjami.

[srodtytul]Dwa rodzaje czynów[/srodtytul]

[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=DA7288FE52F5ABB78D6A8ACD55C297EF?id=186065] Kodeks karny skarbowy [/link]rozróżnia przestępstwa i wykroczenia skarbowe. Przestępstwo skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny w stawkach dziennych, kary ograniczenia wolności lub kary pozbawienia wolności.

Z kolei wykroczenie skarbowe jest to czyn zabroniony przez kodeks pod groźbą kary grzywny określonej kwotowo, jeżeli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej albo wartość przedmiotu czynu nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia.

Wykroczeniem skarbowym jest także inny czyn zabroniony, jeżeli kodeks tak stanowi. Policzmy zatem: 1317 zł x 5 = 6585 zł. Jeśli nie uregulujemy należności podatkowej w takiej wysokości albo wartość przedmiotu czynu nie przekroczy tej wartości, będziemy mogli być ukarani za wykroczenie skarbowe.

[srodtytul]Podstawa to kwota minimum[/srodtytul]

Co grozi za wykroczenie? Kodeks karny skarbowy mówi, że karą za wykroczenia skarbowe jest grzywna określona kwotowo. Może być ona wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.

Czyli policzmy znów.

[b]Najniższa grzywna za wykroczenie to w 2010 r. 131,70 zł (1/10 minimalnego wynagrodzenia), najwyższa zaś to 26 340 zł (1317 zł x 20).[/b]

Przy wykroczeniach można dostać też mandat. Przepisy mówią, że mandatem karnym można nałożyć grzywnę w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, czyli w 2010 r. – 2634 zł.

Z kolei wyrokiem nakazowym można wymierzyć grzywnę w granicach nieprzekraczających dziesięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, czyli 13 170 zł.

Co istotne, wymierzając grzywnę lub nakładając ją mandatem karnym, trzeba uwzględnić stosunki majątkowe i rodzinne sprawcy oraz jego dochody i możliwości zarobkowe.

[srodtytul]Czasem sąd zaliczy[/srodtytul]

Pamiętajmy, że w razie zatrzymania osoby podejrzanej o popełnienie wykroczenia skarbowego, zgodnie z art. 244 – 248 kodeksu postępowania karnego, na poczet orzeczonej kary grzywny sąd zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny karze grzywny w wysokości od 1/500 do 1/50 górnej granicy ustawowego zagrożenia karą grzywny.

[srodtytul]Surowiej, gdy przeskrobiemy więcej[/srodtytul]

Oddzielne przepisy, w tym i rodzaje kar, kodeks przewiduje w przypadku przestępstw skarbowych. Karami tymi są grzywna w stawkach dziennych, kara ograniczenia wolności, a także pozbawienie wolności.

Wymierzając karę grzywny, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej; jeżeli kodeks nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, najwyższa 720.

Wyrokiem nakazowym można wymierzyć grzywnę w granicach nieprzekraczających wysokości 200 stawek dziennych, chyba że kodeks przewiduje karę łagodniejszą.

[b]Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.[/b]

[b]Stawka dzienna nie może być niższa od 1/30 części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej 400-krotności (czyli nie mniej niż 43,90 zł i nie więcej niż 17 560 zł).[/b]

[srodtytul]Mała, duża i wielka wartość[/srodtytul]

Kodeks karny skarbowy posługuje się też trzema pojęciami: mała wartość, duża i wielka. Przez małą wartość rozumie taką, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza 200-krotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, czyli 263 400 zł.

Przez dużą rozumie taką, która przekracza 500-krotną wysokość minimalnego wynagrodzenia (658 500 zł). Przez wielką zaś przekraczającą 1000-krotną wysokość minimalnego wynagrodzenia (1 317 000 zł).

[ramka][b]Gdy minie przedawnienie, nie ma odpowiedzialności[/b]

Karalność przestępstwa skarbowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat:

- [b]pięć[/b] – gdy czyn stanowi przestępstwo skarbowe zagrożone karą grzywny, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą trzech lat;

- [b]dziesięć[/b] – gdy czyn stanowi przestępstwo skarbowe zagrożone karą pozbawienia wolności przekraczającą trzy lata.

Karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności.

[b]Ale uwaga![/b] Przedawnienie nie biegnie, jeżeli przepis ustawy nie pozwala na wszczęcie lub dalsze prowadzenie postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe.

Jeśli chodzi o wykroczenie, to karalność ustaje, gdy od czasu jego popełnienia upłynął rok. Jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie przeciwko sprawcy, karalność popełnionego przez niego wykroczenia skarbowego ustaje z upływem dwóch lat od zakończenia tego okresu.[/ramka]