Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 21 marca 2018 r. (I SA/Łd 123/18).
We wniosku o interpretację spółka wskazała, że zajmuje się produkcją naczep, przyczep i zabudów samochodowych. Produkty spółki są sprzedawane poza granicami Polski na podstawie umów pośrednictwa handlowego, zawieranych z podmiotami prowadzącymi działalność w kraju nabywców produktów spółki i niebędącymi polskimi rezydentami podatkowymi. Sprzedaż ta odbywa się również w krajach, z którymi Polska nie ma zawartych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Na podstawie zawieranych umów pośrednicy zobowiązują się wykonywać takie czynności, jak: szerzenie akcji informacyjnej na temat produktów spółki, informowanie potencjalnych nabywców o jakości i cenie produktów, docieranie z materiałami marketingowymi do potencjalnych nabywców, weryfikowanie wiarygodności biznesowej potencjalnych nabywców czy udostępnianie potencjalnym nabywcom danych kontaktowych spółki. W zamian za świadczone usługi spółka wypłaca pośrednikom wynagrodzenie stałe, prowizyjne (określone jako wartość procentowa zrealizowanych zamówień na dostawę produktów spółki) lub mieszane (stałe i prowizyjne).