W której kolumnie pkpir wpisać przychód ze sprzedaży narzędzia?

- Prowadzę zakład kamieniarski. Jestem podatnikiem VAT czynnym, płacącym podatek dochodowy według stawki liniowej. Prowadzę podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową. 11 kwietnia 2017 r. sprzedałem firmie Y używaną szlifierkę do kamieni (stanowiącą całkowicie zamortyzowany środek trwały w mojej firmie) za 1230 zł, w tym 230 zł VAT. Uzyskana cena odpowiada wartości rynkowej tej szlifierki. Na udokumentowanie sprzedaży wystawiłem 11 kwietnia 2017 r. fakturę nr 57/2017 z 7-dniowym terminem płatności. W której kolumnie podatkowej księgi powinienem wpisać przychód ze sprzedaży tej szlifierki? – pyta czytelnik.

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników sprzedających towary i usługi opodatkowane VAT, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny VAT (art. 14 ust. 1 ustawy o PIT).

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2c ustawy o PIT (w przypadku czytelnika zastrzeżenie to nie znajdzie zastosowania, gdyż dotyczy przychodów ze sprzedaży lokalu/budynku mieszkalnego wykorzystywanych w działalności gospodarczej ).

Z tytułu sprzedaży szlifierki do kamieni będącej środkiem trwałym w firmie przedsiębiorcy, powinien on zatem rozpoznać przychód w uzyskanej cenie netto, tj. 1000 zł. VAT w wysokości 230 zł nie jest przychodem przedsiębiorcy.

Kiedy powstaje

Za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, stosownie do art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1) wystawienia faktury albo

2) uregulowania należności.

Przychód ze sprzedaży szlifierki przedsiębiorca powinien rozpoznać 11 kwietnia 2017 r., tj. w dniu wydania rzeczy (szlifierki) i wystawienia faktury.

Podstawą zapisów są dowody księgowe

Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in. faktury (zob. § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów; dalej: rozporządzenie). Zapisy w księdze dotyczące pozostałych przychodów muszą być dokonywane na podstawie dowodów potwierdzających te przychody (§ 25 rozporządzenia). Przychody ze sprzedaży środków trwałych na potrzeby podatkowej księgi przychodów i rozchodów traktuje się jako pozostałe przychody.

W przypadku czytelnika podstawą wpisu przychodu ze sprzedaży szlifierki (środka trwałego) będzie faktura nr 57/2017 wystawiona 11 kwietnia 2017 r.

Kolumna 8, jak wynika z objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów, np. przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymanych kar umownych, czy wynagrodzenia płatnika.

Numerem wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, tj. „23/04/2017". należy oznaczyć dowód będący podstawą zapisu, czyli fakturę nr 57/2017. Założyłem, że czytelnik numeruje wpisy w księdze w podziale na poszczególne miesiące – wpisy numeruje się od początku miesiąca, a pierwszy wpis w każdym miesiącu jest oznaczony liczbą porządkową 01.

Adnotacja w ewidencji

Przedsiębiorcy obowiązani do prowadzenia księgi prowadzą również ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n ust. 2–6 ustawy o PIT (zob. § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia).

Ewidencja ta, stosownie do art. 22n ust. 3 ustawy o PIT, powinna zawierać co najmniej:

1) liczbę porządkową;

2) datę nabycia;

3) datę przyjęcia do używania;

4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;

5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;

6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych;

7) wartość początkową;

8) stawkę amortyzacyjną;

9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony;

10) zaktualizowaną wartość początkową;

11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych;

12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową;

13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.

W ewidencji środków trwałych czytelnik powinien zatem odnotować datę zbycia (11 kwietnia 2017 r.) przedmiotowej szlifierki do kamieni. ?

Autor jest doradcą podatkowym