Od 1 stycznia 2016 r. zmieniły się przepisy podatkowe w zakresie momentu dokonywania korekty przychodów i kosztów. Ponieważ właśnie minął pierwszy rok obowiązywania nowych przepisów, ich praktyczne zastosowanie może jeszcze wywoływać wątpliwości. O czym zatem powinni pamiętać podatnicy sporządzający roczne rozliczenie CIT za 2016 r.?
Jak było do końca 2015 r.
Do końca 2015 r. w ustawach o podatku dochodowym nie były wskazane zasady, na jakich należało ujmować korekty przychodów i kosztów. W konsekwencji, podatnicy mieli wątpliwości czy korekty należy ujmować „na bieżąco" czy „wstecz". Organy podatkowe prezentowały co do zasady stanowisko, że niezależnie od przyczyn korekty należy ją rozliczyć w okresie, w którym został wykazany pierwotny przychód lub koszt, tj. zrobić korektę wstecz.
... a jak jest obecnie
Zgodnie z nowymi przepisami w tym zakresie (obowiązującymi od 2016 r.) korekta, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, rozliczana jest w okresie, w którym dokument korygujący został wystawiony lub otrzymany (odpowiednio art. 12 ust. 3j, art. 15 ust. 4i ustawy o CIT). W konsekwencji, korektę dokonaną na skutek nowych okoliczności – np. obniżenia ceny, udzielenia rabatu czy zwrotu towaru – należy rozliczyć na bieżąco, a nie jak w poprzednim stanie prawnym – wstecz.
Jeżeli w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie osiągnie przychodu lub osiągnie przychody niższe od kwoty zmniejszenia, to będzie zobowiązany zwiększyć koszty podatkowe o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone przychody (art. 12 ust. 3k ustawy o CIT). Analogiczny przepis został również dodany w zakresie kosztów podatkowych (art. 15 ust. 4j ustawy o CIT).
Przykłady błędów i pomyłek
W ustawie o CIT nie zdefiniowano pojęć „błąd rachunkowy" i „oczywista omyłka". Jak wskazują organy podatkowe, pojęcia te należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Przykładowo, błędem rachunkowym będzie błędne podanie na fakturze cen, wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie nieprawidłowego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na złote. Z kolei za inną oczywistą omyłkę można uznać np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru czy nieprawidłowe ujęcie dowodu księgowego (np. interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 lipca 2016 r., ILPB3/4510-1-249/16-2/AO).
Jaki kurs waluty zastosować
Przepisy podatkowe nie wskazują szczególnych zasad dotyczących przeliczania wartości z faktur korygujących. Konieczne jest przyjęcie zasad ogólnych i zastosowanie średniego kursu NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu/dzień poniesienia kosztu.
W konsekwencji, do przeliczenia na złote korekty przychodu należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktur pierwotnych. Bez wpływu na to pozostaje możliwość dokonania korekty na bieżąco. Potwierdzają to organy podatkowe (np. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 31 października 2016 r., 2461-IBPB-1-3.4510.762. 2016.1.JKT).
Co z korektami dotyczącymi 2015 r.
Zgodnie z przepisem przejściowym, nowe przepisy mają zastosowanie również do korekty przychodów oraz kosztów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy nowelizującej. Otrzymanie w 2016 r. faktury korygującej z tytułu rabatu dotyczącego zakupów dokonanych w 2015 r. skutkuje zatem ujęciem korekty w rozliczeniach za 2016 r.
