Minister finansów rozstrzygnął w interpretacji ogólnej zasady rozliczenia osób otrzymujących odprawy na podstawie porozumienia z pracodawcą.
Interpretacja dotyczy stosowania art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT. Zgodnie z nim wolne od podatku są m.in. otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 kodeksu pracy.
Minister podkreśla w interpretacji ogólnej, że rozwiązanie umowy o pracę w ramach PDO jest swoistą alternatywą dla przepisów ustawy o zwolnieniach grupowych. Wyłączna inicjatywa rozwiązania stosunku pracy należy do pracownika i pracodawca nie ma możliwości „przymuszenia" konkretnych osób (grup pracowników) do rezygnacji z zatrudnienia. Tym samym świadczenia otrzymywane przez pracownika z PDO nie mogą zostać uznane za odszkodowanie.
Również na gruncie przepisów kodeksu pracy świadczenia, jakie pracownik otrzymuje z PDO – niezależnie od tego, jak zostały nazwane – nie są ani odszkodowaniem, ani zadośćuczynieniem.
Minister uznał na tej podstawie, że świadczenia, jakie pracownik otrzymuje w związku z dobrowolnym przystąpieniem do PDO, nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Zastosowanie zwolnienia wymaga łącznego spełnienia konkretnych warunków. Po pierwsze, otrzymane świadczenie jest odszkodowaniem lub zadośćuczynieniem. Po drugie, otrzymanie odszkodowanie jest następstwem zdarzeń, które noszą cechy czynu niedozwolonego lub zawinionego przez pracodawcę. I po trzecie, nie mają do nich zastosowania wyłączenia, o których mowa w lit. a–g art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT.
numer interpretacji: DD3.8201.1.2016.MCA
