Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej ?w Poznaniu z 30 maja 2014 r. (ILPP2/443-227/14-4/SJ).

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej spółka zaznaczyła m.in., że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarła umowę o zarządzanie z podmiotem (zleceniobiorcą) świadczącym profesjonalnie tego typu usługi. Aby umożliwić zleceniobiorcy wykonywanie usług, spółka udostępniła mu składniki majątku w postaci środków transportu, telefonów komórkowych oraz laptopów koniecznych do prowadzenia działalności objętej umową. Z postanowień umowy wynika, że zleceniobiorca miał możliwość korzystania z nich jedynie w celu jej wykonania. Koszty związane z używaniem ?i eksploatacją wspomnianych przedmiotów były ponoszone przez spółkę, jednak wartość świadczeń pomniejszała wynagrodzenie zleceniobiorcy za usługi zarządzania. Ekonomiczny koszt używania składników majątku był więc ponoszony faktycznie przez zleceniobiorcę. Dodatkowo, spółka zwróciła uwagę, że otrzymane wyposażenie służy jak najlepszemu wykonywaniu przez zleceniobiorcę usług na rzecz spółki, skutkuje wzrostem jej efektywności oraz wyższymi przychodami ze sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W ocenie spółki,  związek pomiędzy udostępnianiem przez nią wyposażenia zleceniobiorcy a działalnością spółki jest wyraźny i niezaprzeczalny. Dlatego też, zdaniem spółki, udostępnianie wskazanych powyżej składników majątku służących realizacji postanowień umownych przez zleceniobiorcę, nie jest odrębnym od usługi zarządzania świadczeniem usług, w rozumieniu ?art. 8 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym nie podlega odrębnie opodatkowaniu VAT.

Organ podatkowy podzielił to stanowisko. Podkreślił, że udostępnianie wyposażenia w celu wykonania umowy, ?o której mowa we wniosku, jest swoistym przekazaniem zleceniobiorcy „narzędzi pracy", niezbędnych przy świadczeniu przez niego usług na rzecz spółki.

W podsumowaniu organ wyraził pogląd, że owo udostępnianie nie może istnieć bez realizacji usługi świadczonej przez zleceniobiorcę na rzecz spółki. Dlatego też nie może być ono traktowane jako odrębne świadczenie usług. Dodatkowo, zdaniem organu, transakcja ta nie jest dostawą towarów. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu VAT.

Kamil ?Chmielewski, doradca podatkowy, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Stanowisko przedstawione przez organ ?w omawianej interpretacji jest z całą pewnością korzystne dla podatników. Znajduje oparcie w obowiązujących przepisach prawa podatkowego oraz ?w praktyce gospodarczej. Należy również podkreślić, że zagadnienie to nie budzi wątpliwości w interpretacjach wydanych ?w podobnych stanach faktycznych ?oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Warto przywołać przykładowo wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego ?z 23 kwietnia 2008 r. (I FSK 1788/07). Wskazano w nim, że istnieją pewne warunki, które należy spełnić, aby uznać daną ?usługę za odrębną na podstawie art. 8 ?ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z jego treścią badając, czy dane świadczenie usług podlega opodatkowaniu, należy określić ?cel, jakiemu ono służy (z uwzględnieniem sensu gospodarczego danej czynności).

Można również się spotkać ze stanowiskiem, zgodnie z którym, aby móc prawidłowo odpowiedzieć na pytanie, czy dana usługa ma charakter odrębny i tym samym podlega opodatkowaniu VAT czy też nie, istotne znaczenie ma wskazanie beneficjenta danej usługi, czyli wykazanie potencjalnej korzyści, jaką odniósł świadczeniobiorca w rezultacie tego świadczenia.

W omawianym przypadku celem udostępnienia składników majątku nie było zaspokojenie potrzeb zleceniobiorcy, lecz wykonanie przez niego umowy na rzecz spółki. Zleceniobiorca nie mógł z udostępnionych składników korzystać w celach prywatnych. Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że wspomniane przedmioty służyły wykonaniu usługi głównej przez zleceniobiorcę, nie uzyskiwał on jakiejkolwiek korzyści z chwilowego ich posiadania. Co więcej, wyodrębnienie tej usługi byłoby sprzeczne z sensem gospodarczym świadczenia wykonywanego przez zleceniobiorcę. Zatem usługa przedstawiona w komentowanej interpretacji nie może być dla celów VAT traktowana ?jako osobna, a tym samym podlegająca opodatkowaniu.

Stanowisko organu jest prawidłowe również w kontekście definicji dostawy towarów. ?Z art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika bowiem, że pod pojęciem dostawy ?towarów należy rozumieć m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel czy też przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę, że celem przekazania przez spółkę towarów wymienionych we wniosku o interpretację była realizacja przez zleceniobiorcę usługi, ?a nie przekazanie władztwa ekonomicznego nad nimi, moim zdaniem nie można ?tej transakcji traktować ?jako dostawy towarów ?w rozumieniu ustawy o VAT.