Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 28 stycznia 2014 r. (I SA/Wr 1826/13).
Udziałowiec spółki postanowił wnieść 30 proc. swoich udziałów jako aport do słowackiej spółki komandytowej (Komanditná spoločnost). Tego typu organizacja jest osobą prawną opodatkowaną podatkiem dochodowym na Słowacji. Nie korzysta ze zwolnień i odprowadza podatek od całości dochodów. Spółka zadała pytanie, czy w przypadku wypłaty dywidendy na rzecz spółki słowackiej będzie uprawniona do niepobierania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych. Zdaniem spółki odstąpienie jest możliwe, ponieważ spełnione są warunki zwolnienia określone ?w art. 22 ust. 4-4b ustawy o CIT.
Organ uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Dochód spółki słowackiej jest przenoszony w części do opodatkowania u komplementariuszy. Spółka ta jest zatem podmiotem hybrydowym o charakterze półtransparentnym i nie spełnia warunku określonego w art. 22 ust. 4 ?pkt 2 ustawy o CIT – nie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Zdaniem organu podatkowego nie wystarczy samo wymienienie tej formy spółki w załączniku 4 do ustawy, ponieważ warunki z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT i tak powinny zostać spełnione.
Spółka wniosła skargę do WSA, który uchylił interpretację, uznając stanowisko organu za błędne. Spółka słowacka jest wymieniona w załączniku nr 4 do ustawy o CIT, który wskazuje spółki objęte zwolnieniem. Należy uznać, że ustawodawca zna sposób opodatkowania spółek na Słowacji. Nie można twierdzić, tak jak przyjmuje organ, że mimo wymienienia tego rodzaju spółki w załączniku nie spełnia ona warunków zwolnienia.
Sformułowanie „opodatkowanie podatkiem dochodowym od całości dochodów bez względu na miejsce osiągania", użyte w art. 22 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT, można znaleźć także w innych przepisach, np. w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT o tzw. nieograniczonym obowiązku podatkowym. Należy je wiązać z faktem posiadania rezydencji podatkowej i nieograniczonym obowiązkiem podatkowym na Słowacji.
—Konrad Ochocki współpracownik Zespołu Zarządzania ?Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Komentarz eksperta
Łukasz ?Strzelec doradca podatkowy, starszy menedżer ?w Deloitte Doradztwo Podatkowe sp. z o.o. ?(biuro w Warszawie)
Korzystne uregulowania polsko-słowackiej umowy podatkowej oraz wewnętrznych przepisów na Słowacji i w Polsce pozwalają na tworzenie legalnych struktur zapewniających znaczne oszczędności. ?W szczególności dobrze zaplanowana struktura z wykorzystaniem słowackiej spółki Komanditná spoločnost ?(w dużym przybliżeniu będącej odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej) może pozwolić osobom fizycznym będącym polskimi rezydentami podatkowymi na ograniczenie obciążeń podatkowych.
Jednym z przykładów efektywnego podatkowo wykorzystania słowackiej spółki przez polskich przedsiębiorców ?lub inwestorów może być, w dużym uproszczeniu, skierowanie strumieni dywidendowych (np. z polskich spółek kapitałowych) na Słowację i ich późniejszy transfer do Polski. W optymalnym scenariuszu struktura taka może pozwalać na praktycznie całkowitą eliminację obciążenia podatkowego. Planowanie ?z wykorzystaniem Słowacji może się okazać korzystne także w przypadku innych transakcji, przykładowo przy transferze zysków związanych ze sprzedażą lub umorzeniem akcji.
Polskie władze skarbowe mają pełną świadomość możliwości, jakie stwarzają struktury wykorzystujące spółki holdingowe zlokalizowane na Słowacji. Potwierdzeniem tego może być chociażby duża liczba indywidualnych interpretacji podatkowych wydanych w tym zakresie ?w ostatnich dwóch, trzech latach. Potwierdzeniem znajomości tych struktur ?i ich wykorzystywania są także zmiany ?do polsko-słowackiej umowy podatkowej, które zostały wynegocjowane w połowie 2013 roku.
Pomimo sporej determinacji Ministerstwa Finansów zmieniona umowa podatkowa ze Słowacją nie weszła jednak ?w życie z początkiem roku 2014 ?i najprawdopodobniej dojdzie do tego dopiero w roku 2015 (umowa została ratyfikowana w Polsce przez prezydenta dopiero na początku tego roku). ?W praktyce oznacza to, że polscy podatnicy mają jeszcze prawie rok ?na tworzenie efektywnych podatkowo struktur z wykorzystaniem Słowacji. Sytuacja taka może powodować dyskomfort fiskusa, który – jak wynika?z opisywanego wyroku – na różne sposoby może próbować ograniczyć korzyści podatników.
W analizowanym przez sąd przypadku organ podatkowy w sposób bardzo kreatywny podszedł do interpretacji warunku z art. 22 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT i w ten sposób próbował zakwestionować zwolnienie z podatku u źródła płatności dywidendowych z Polski do spółki słowackiej. Gdyby również sąd przychylił się do takiego stanowiska, mielibyśmy ?do czynienia z dużym wyłomem ?w dotychczasowej interpretacji przepisów. Przyjęcie stanowiska zaprezentowanego przez organ prowadziłoby wręcz do wniosku, że wymienienie przez ustawodawcę odpowiednich spółek z Unii Europejskiej w załączniku nr 4 do ustawy CIT nie ma w praktyce większego znaczenia. Na szczęście w swoim wyroku WSA we Wrocławiu nie pozostawił wątpliwości, że stanowisko organu należy uznać za nieprawidłowe.