Jesteśmy producentem narzędzi i urządzeń dla przemysłu wiertniczego oraz górniczego. Naszym podstawowym produktem są różnego rodzaju świdry do wierceń. Specyfika wyrobu powoduje, że dla celów testowych można posłużyć się jedynie produktem w takiej postaci, w jakiej jest on oferowany do sprzedaży. Wydając narzędzia do testów naszym kontrahentom, nie oznaczamy ich w żaden sposób. Czy mimo tego możemy uznać je za próbki wyłączone z opodatkowania VAT?
– pyta czytelnik.
Zawarta w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT nowa definicja próbki obowiązująca od 1 kwietnia br. zawiera wyłącznie ogólny warunek identyfikowalności. Co do zasady zatem próbką będzie egzemplarz towaru oznaczony jako „tester" czy też „egzemplarz promocyjny nieprzeznaczony do sprzedaży".
Może on także być oznaczony w każdy inny opracowany przez przedsiębiorców sposób pozwalający na wyróżnienie próbek od pozostałych produktów. Sposób wyróżnienia próbki towaru powinien być jednak wyraźnie doprecyzowany pomiędzy podmiotem przekazującym i podmiotem otrzymującym próbkę, tak aby warunek identyfikowalności można było uznać za spełniony.
W sytuacji przedstawionej przez czytelnika wiertła przekazywane na cele testowe będzie można uznać za próbki, jeżeli zostaną tak zidentyfikowane w umowie pomiędzy producentem a kontrahentem. Istotne jest również, aby odpowiednia umowa zabezpieczała producenta przed potencjalnym ryzykiem nadużyć ze strony kontrahenta (formą gwarancji może być np. zastrzeżenie kary umownej w przypadku niezgodnego z umową wykorzystania próbek).
W razie ich wystąpienia (np. sprzedaży przez kontrahenta wierteł przeznaczonych wyłącznie do testów) tego rodzaju sankcja może być kryterium pozwalającym na odróżnienie niewykorzystanych zgodnie z testowym przeznaczeniem towarów od innych produktów przeznaczonych do sprzedaży.
Podsumowując, swoboda zawierania umów pozwala na zidentyfikowanie wydawanych nieodpłatnie próbek towarów w sposób wybrany przez strony.
Tax Manager w ASB Tax sp. z o.o.
