Ustawa o VAT

przewiduje dla tzw. małych podatników możliwość dokonywania rozliczeń tego podatku metodą „kasową". Polega ona na tym, że obowiązek podatkowy nie powstaje na zasadach ogólnych, lecz z dniem uregulowania przez kontrahenta całości lub części należności.

Nie może to jednak nastąpić później niż 90. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Uregulowanie należności w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego przed wskazanym terminem 90 – dniowym w tej części.

Stosowanie metody kasowej powoduje zatem przesunięcie obowiązku podatkowego w rozliczeniu tego podatku do momentu otrzymania przez małego podatnika należności.

Pozwala to uniknąć ewentualnych problemów z płynnością finansową, polegających na konieczności finansowania VAT z własnych środków przed otrzymaniem zapłaty za towar bądź usługę od kontrahenta. Stosowanie tej metody rozliczeń z fiskusem powoduje również konieczność tzw. kasowego rozliczenia podatku naliczonego (tj. dokonywania odliczenia podatku naliczonego dopiero po dokonaniu zapłaty faktury).

Reklama
Reklama

Do dokonywania rozliczeń metodą kasową uprawnieni są tzw. mali podatnicy w rozumieniu ustawy o VAT, tj. co do zasady podmioty, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro. W 2012 r. chodzi o kwotę 5 324 000 zł, osiągniętą w 2011 r.

Wybór i rezygnacja

Podatnicy spełniający kryteria do uznania ich za małych podatników mogą wybrać na zasadzie dobrowolności metodę kasową rozliczania podatku VAT. Zawczasu jednak powinni pisemnie zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody. Powinni to zrobić w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będą tak się rozliczali.

Podatnik może zrezygnować z metody kasowej po upływie 12 miesięcy jej stosowania, tj. po upływie czterech kwartałów. Wówczas zobligowany jest w terminie do końca kwartału, w którym stosuje metodę kasową, zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy rozliczeń z fiskusem.

Jednak mimo takiej rezygnacji, dla transakcji dokonanych w okresie, kiedy podatnik stosował metodę kasową, obowiązek podatkowy powstaje na zasadach przewidzianych dla tej metody. Te same reguły mają zastosowanie w przypadku utraty przez podatnika prawa do stosowania kasowych rozliczeń.

Przepisy ustawy o VAT przewidują bowiem możliwość utraty prawa do stosowania metody kasowej w sytuacji przekroczenia progu obrotu 1,2 mln euro. Wówczas począwszy od pierwszego miesiąca po kwartale, w którym podatnik przekroczył tę kwotę, powinien stosować zasady ogólne rozliczania VAT.

Składanie deklaracji

Wybór metody kasowej obliguje podatnika do składania kwartalnych deklaracji VAT-7K w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kwartale. W tej deklaracji po stronie podatku należnego powinna być wykazana sprzedaż, za którą podatnik otrzymał zapłatę – w całości lub w części.

Trzeba tam także ująć sprzedaż, dla której należność nie została uregulowana, jeżeli od momentu wydania towaru lub wykonania usługi z tytułu tej sprzedaży upłynęło 90 dni. Te same zasady obowiązują w zakresie wykazania w deklaracji VAT-7K kwoty podatku naliczonego. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 16 ustawy o VAT, podatnik stosujący metodę kasową uprawniony jest do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu kwartału, w którym:

1) uregulował całą należność wynikającą z otrzymanej od kontrahenta faktury,

2) dokonał zapłaty podatku wynikającego z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji celnych,

- nie wcześniej jednak niż z dniem otrzymania faktury lub dokumentu celnego.

Wskazany powyżej sposób wykazywania w deklaracji podatkowej zarówno podatku należnego, jak i podatku naliczonego wymusza na podatniku właściwe ewidencjonowanie transakcji dokonanych w danym kwartale w rejestrze sprzedaży, i jak w rejestrze zakupu.

W rejestrze sprzedaży danego kwartału powinny być bowiem wykazane faktury, które zostały przez kontrahentów uregulowane (w jakiejkolwiek formie – w tym poprzez potrącenia) przed upływem 90.dni od dnia sprzedaży, jak i faktury nieuregulowane wprawdzie ale dla których upłynął już 90-dniowy termin od dnia sprzedaży. W rejestrze zakupu z kolei powinien być zaewidencjonowany wyłącznie podatek naliczony wynikający z zapłaconych faktur i dokumentów celnych.

Przykład

Mały podatnik korzystający z metody kasowej wystawił 20 stycznia dwie faktury dokumentujące dostawę towarów. Zgodnie z warunkami umowy zapłata z tego tytułu powinna nastąpić w terminie 14 dni od otrzymania faktury przez nabywcę. Pierwsza faktura została przez kontrahenta zapłacona w części – 50 proc. w dniu 20 marca. Druga faktura nie została uregulowana.

Pierwsza faktura powinna być zaewidencjonowania w wysokości dokonanej przez kontrahenta zapłaty. Konkretnie: 50 proc. jej kwoty w rejestrze sprzedaży za I kwartał (20 marca), natomiast w pozostałej części w rejestrze sprzedaży za II kwartał (w terminie 90 dni od dnia dostawy). Również druga faktura powinna być wykazana w tym samym momencie (tj. w II kwartale roku).

Sprzedaż trzeba udokumentować

Dodatkowym obowiązkiem podatnika stosującego metodę kasową jest właściwe udokumentowanie dokonanej sprzedaży w formie wystawianych faktur.

Faktury te zasadniczo powinny zawierać wszystkie elementy wymagane przy „zwykłych" fakturach oraz dodatkowo zawierać oznaczenie „Faktura VAT-MP" i termin płatności należności. Właściwe oznaczenie wystawionej przez małego podatnika faktury w ten sposób jest o tyle istotne, że podatek naliczony wykazany na takiej fakturze podlega odliczeniu przez kontrahenta małego podatnika w ściśle określonym terminie.

Podatek naliczony podlega bowiem odliczeniu w rozliczeniu za okres uregulowania w całości lub w części należności na rzecz małego podatnika lub upływu 90. dnia od dnia otrzymania towaru lub wykonania usługi, w przypadku nieuregulowania należności za nabycie towarów i usług udokumentowanych jako „Faktura VAT-MP".

Wynika to z § 18 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Regulacja ta ma na celu zachęcenie odbiorców faktur wystawianych przez małych podatników do szybszego regulowania należności na ich rzecz, dając prawo do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury w momencie uiszczenia całej należności z niej wynikającej.

Agnieszka Jasica-Skalbmierska doradca podatkowy, partner w ATA Finance

Agnieszka Jasica-Skalbmierska doradca podatkowy, partner w ATA Finance

Komentuje Agnieszka Jasica-Skalbmierska, doradca podatkowy, partner w ATA Finance

Przed podjęciem decyzji o skorzystaniu z kasowej metody rozliczania VAT podatnik powinien rozważyć korzyści wynikające z wyboru tego sposobu rozliczeń z fiskusem.

Niewątpliwą korzyścią płynącą z kasowej metody rozliczenia VAT jest konieczność uiszczenia podatku w momencie uzyskania od kontrahenta środków na jego zapłatę, co pozytywnie wpływa na płynność finansową podmiotu.

W przypadku braku zapłaty za fakturę odraczany jest obowiązek uiszczenia podatku do 90. dnia od dnia sprzedaży. Jednakże metoda ta może być niekorzystna dla podatników, u których wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym. W takiej sytuacji termin zwrotu tego podatku może być odroczony.

Wybór metody kasowej rozliczania VAT wiąże się niewątpliwie z wieloma zaletami. Jednak w praktyce gospodarczej, z uwagi na liczne związane z nim obowiązki, nie cieszy się zbyt dużą popularnością wśród podmiotów spełniających warunki do uznania ich za małych podatników.