Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: II FSK 1452/10) oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który odmówił spółce prawa do kosztów podatkowych. Sąd kasacyjny potwierdził stanowisko korzystne dla firm, które nie zdążyły w całości zamortyzować ulepszeń dokonanych w wynajmowanych środkach trwałych.
We wniosku o interpretację skarżąca spółka wyjaśniła, że w latach 2003 – 2005 dokonała nakładów na nieruchomość będącą własnością osób fizycznych, wykorzystywaną na podstawie umowy najmu. Po zakończeniu najmu spółka doszła z właścicielami nieruchomości do porozumienia w sprawie wzajemnych rozliczeń wydatków poczynionych na ulepszenia. Poczynione nakłady nie zostały usunięte i przypadły właścicielom nieruchomości, którzy zrzekli się roszczenia o ich usunięcie. Jednocześnie zobowiązali się do zapłaty na rzecz byłego najemcy kwoty stanowiącej różnicę między niezamortyzowaną wartością rynkową nakładów poczynionych na nieruchomości a kosztem ich demontażu.
Spółka zapytała, czy wartość niezamortyzowanych nakładów stanowi dla niej koszt uzyskania przychodów. Jej zdaniem tak, ponieważ doszło do odpłatnego zbycia środków. A nawet gdyby uznać, że nie doszło do odpłatnego zbycia, to na rozliczenie kosztów pozwala uznanie, że doszło do likwidacji środka trwałego. Fiskus nie zgodził się ze spółką. W jego ocenie w sprawie nie doszło do odpłatnego zbycia. Nie można też mówić o likwidacji, bo nie powoduje jej rozwiązanie umowy najmu.
Ostatecznie fiskusowi nie udało się przekonać sądów administracyjnych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi nie miał wątpliwości, że spółka ma prawo do ustalenia kosztów podatkowych, bo zbyła odpłatnie nakłady w obce środki trwałe.
Tego samego zdania był sąd kasacyjny.
– Inwestycja w obcy środek trwały to szczególny rodzaj środka trwałego –
przypomniał sędzia NSA Jerzy Rypina.
Sąd zauważył, że umowa najmu uległa rozwiązaniu i podatniczka nie zdążyła w całości zamortyzować nakładów poczynionych na cudzą nieruchomość. Zdaniem NSA uzgodnione przez spółkę i właścicieli nieruchomości porozumienie spowodowało, że nastąpiło odpłatne zbycie nakładów. To potwierdza prawo spółki do spornych kosztów uzyskania przychodów.
Wyrok jest prawomocny.
Likwidacja środka trwałego
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji likwidacji. W orzecznictwie NSA pojęcie to interpretowane jest bardzo szeroko. Oznacza nie tylko fizyczne unicestwienie środka trwałego, ale także przekazanie go innemu podmiotowi. Może ono nastąpić zarówno poprzez darowiznę czy sprzedaż, jak i przez zmianę metody prowadzenia działalności gospodarczej, likwidację środka trwałego w związku z jego zużyciem technicznym, technologicznym, a także wycofanie go z ewidencji środków trwałych.