Tak uznała Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 17 stycznia 2011 (ILPP2/443-1664/10-5/ISN).

Spółka produkuje części samochodowe. W razie ujawnienia usterek w dostarczanych klientom produktach pokrywa koszty napraw gwarancyjnych związane z usunięciem tych usterek. Gdy za usterki odpowiedzialni są dostawcy spółki, obciąża ich częścią kosztów wynikających z dokonanych przez siebie płatności gwarancyjnych.

Wpraktyce koszty te pokrywa inny podmiot z grupy spółki,  który co do zasady jest jednym z jej dostawców. Podmiot ten zwraca spółce również koszty płatności gwarancyjnych, jeśli usterki wynikają z wad w produktach przez niego dostarczanych.

Spółka pytała, czy dokonywane przez nią płatności gwarancyjne i zwrot części kosztów takich płatności są wynagrodzeniem za jakiekolwiek czynności opodatkowane VAT i w rezultacie pociągają za sobą konsekwencje na gruncie tego podatku.

Zdaniem spółki ani przekazywane przez nią płatności na rzecz podmiotu z grupy dokonującego w praktyce płatności gwarancyjnych, ani też zwrot na rzecz spółki części tych płatności przez jej dostawców nie są wynagrodzeniem za jakiekolwiek czynności opodatkowane VAT.

W opinii spółki obowiązek tych płatności wynika bowiem bezpośrednio z zawartych wcześniej umów, na podstawie których dochodzi do dostawy towarów przez spółkę lub na jej rzecz, a nie z odrębnego stosunku prawnego.

Izba skarbowa podzieliła to stanowisko.  Jej zdaniem dana czynność podlega VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym między wykonaną czynnością (dostawą towarów lub świadczeniem usług) i otrzymanym świadczeniem wzajemnym.

Dlatego wskazanych płatności nie będzie można uznać za wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT.

Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PwC

Komentuje Diana Goetz, konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Opodatkowanie VAT płatności gwarancyjnych to element szerszego problemu dotyczącego traktowania dla celów VAT płatności mających charakter rekompensacyjny i odszkodowawczy. Jego istota tkwi w ustaleniu, czy te płatności będą wynagrodzeniem za jakiekolwiek dostawy towarów lub (co bardziej prawdopodobne) świadczenie usług podlegające VAT.

Problem ten nie jest jednak łatwy do rozwiązania, zwłaszcza mając na uwadze, że przez świadczenie usług – na gruncie VAT – rozumie się każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Zakres pojęciowy usługi, dla celów VAT, jest zatem bardzo szeroki i właśnie granice tego pojęcia budzą w praktyce wątpliwości.

Warto wspomnieć, że w ocenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości usługą może być np. zrzeczenie się, za wynagrodzeniem, prawa do najmu (wyrok w sprawie Lubbock Fine, C-63/92).

Jednak zobowiązanie przyszłego najemcy do zawarcia umowy najmu usługą już nie jest i VAT nie podlega, choćby zostało dokonane za wynagrodzeniem

(wyrok w sprawie Mirror Group, C-409/98).

Każdy zatem przypadek, w którym może dochodzić do potencjalnego świadczenia usług za wynagrodzeniem, jest specyficzny i powinien być rozpatrywany indywidualnie.

W tym względzie należy się przede wszystkim kierować ogólnymi wskazówkami wynikającymi z orzecznictwa ETS. Mianowicie, aby określona transakcja mogła być uznana za świadczenie usług za wynagrodzeniem i w konsekwencji podlegać VAT:

- między usługodawcą i usługobiorcą musi istnieć związek prawny, na mocy którego dochodzi do świadczenia wzajemnego (wyrok w sprawie Tolsma, C-16/93),

- musi istnieć bezpośredni związek między wykonaną czynnością i otrzymanym wynagrodzeniem (orzeczenie w sprawie Apple and Pear Development Council, 102/86),

- zapłacone kwoty muszą stanowić rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną i niezależną czynność (wyrok w sprawie Société thermale, C-277/05).

W omawianej interpretacji izba słusznie uznała, że płatności dokonywanych przez podatnika a także ich zwrotu nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu jakichkolwiek czynności podlegających VAT.

Nie zostały bowiem spełnione wyżej wymienione przesłanki. Obowiązek poniesienia płatności wynikał bezpośrednio z zawartych wcześniej umów, na podstawie których dochodziło do dostawy towarów na rzecz lub przez podatnika, wobec czego nie można tu mówić o świadczeniu wzajemnym. Nie można było również wskazać odrębnej i niezależnej czynności, w zamian za którą podatnik miałby uiszczać płatności bądź otrzymywać ich zwrot.

Czytaj też:

 

Zobacz też:

» Podatki i księgi » VAT » Co i jak podlega opodatkowaniu » Naprawy gwarancyjne

» Interpretacje podatkowe » naprawy gwarancyjne