[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 7 czerwca 2010 r. (IPPB3/423-207/ 10-2/ER).[/b]

Spółka zamierzała przystąpić wraz z innymi spółkami z grupy do systemu cash poolingu, pozwalającego na efektywne zarządzanie płynnością finansową. System miał opierać się na zerowaniu sald i polegać na tym, że na koniec każdego dnia roboczego na rachunku głównym prowadzonym przez bank będą sumowane kwoty z rachunków poszczególnych uczestników systemu wykazujących salda dodatnie oraz kwoty z rachunków innych uczestników systemu, wykazujących salda ujemne.

Następnie kwoty te miały zostać zbilansowane, a nadwyżka przekazana na główny rachunek. W razie wystąpienia salda ujemnego spółka może być zobligowana do poniesienia kosztu odsetkowego.

We wniosku o interpretację przepisów podatkowych pytała, czy jeśli będzie wypłacała z tego tytułu odsetki, to będą one objęte przepisami o cienkiej kapitalizacji (art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link]).

Zdaniem spółki nie dojdzie w tym wypadku do spłacania odsetek od udzielonych pożyczek, bo nie będą spełnione warunki umowy pożyczki, które dla celów cienkiej kapitalizacji zostały wymienione w art. 16 ust. 7b ustawy o CIT.

Przede wszystkim spółka nie zobowiązuje się, że przeniesie na określoną spółkę z grupy jakąkolwiek kwotę pieniędzy w jakimkolwiek czasie. Również inny uczestnik systemu nie zobowiązuje się do tego wobec spółki. Spółka jedynie godzi się, by nadwyżka na jej rachunku bankowym w danym dniu została wykorzystana na pokrycie ewentualnego debetu na rachunku innego uczestnika systemu.

Organ podatkowy uznał takie stanowisko za prawidłowe i podzielił argumentację spółki.

[i]Autor jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Radosław Baraniewicz, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/b]

Cash pooling jest coraz popularniejszym mechanizmem transferu środków pieniężnych pomiędzy spółkami powiązanymi, który umożliwia zachowanie ich płynności finansowej przez zbilansowanie sald na rachunkach bankowych. Podstawą prawną cash poolingu mogą być różnorodne stosunki zobowiązaniowe, w tym przelew wierzytelności, przejęcie długu i umowa pożyczki. Co istotne, w tym systemie dochodzi do wypłaty odsetek w związku z przesunięciami środków pieniężnych z rachunków spółek wykazujących salda dodatnie na rachunki spółek wykazujących salda ujemne.

Jednak może pojawić się problem, gdy do stron umowy cash poolingu w wyniku istniejących powiązań kapitałowych mogą mieć zastosowanie zawarte w ustawie o CIT ograniczenia wynikające z tzw. niedostatecznej kapitalizacji, które limitują możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na spłatę odsetek od pożyczki udzielonej przez podmiot posiadający w spółce będącej beneficjentem tej pożyczki przynajmniej 25 proc. udziałów lub akcji.

Ustawodawca na potrzeby stosowania przepisów o cienkiej kapitalizacji zawarł w art. 16 ust. 7b ustawy o CIT legalną definicję pożyczki, przez którą rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący zobowiązuje się do jej zwrócenia.

W przypadku spółki taka sytuacja jednak nie wystąpiła. Jak słusznie potwierdziła izba skarbowa, brak możliwości skonkretyzowania stron umowy pożyczki w przypadku cash poolingu skutkuje wyłączeniem zastosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji.

Tym bardziej że żaden uczestnik systemu cash poolingu nie zobowiązał się do przeniesienia na odbiorcę określonej ilości pieniędzy.

Należy jednak podkreślić, że nie w każdym przypadku zawarcia umowy cash poolingu automatycznie wyłączone jest zastosowanie przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. Każdorazowo wymaga to weryfikacji, czy w ramach systemu zarządzania wspólną płynnością finansową dochodzi do wyraźnego wyodrębnienia pożyczkodawcy i pożyczkobiorcy i zobowiązania się do przeniesienia własności określonej ilości pieniędzy.[/ramka]