To efekt wejścia w życie [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=357309]noweli do kodeksu pracy oraz ustawy o PIT z 20 maja 2010 r. (DzU nr 105, pod poz. 655)[/link], która wyeliminowała pewne wątpliwości dotyczące szkoleń pracowników. Znowelizowane przepisy obowiązują od 16 lipca 2010 r.

Mamy już pewność, że wszelkie świadczenia pracodawcy przyznane na nowych zasadach na podnoszenie kwalifikacji zawodowych nie są dla pracownika przychodem do opodatkowania.

[srodtytul]Szeroka definicja[/srodtytul]

Nowelizacja rozszerzyła przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B5E347C50E4D2860978BAD3D891C7A48?n=1&id=76037&wid=337521]kodeksu pracy[/link] (art.103[sup]1[/sup] – 103[sup]6[/sup]) o uregulowania dotyczące zasad przyznawania świadczeń związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Po zmianie nie powinno być już moim zdaniem wątpliwości, w jakich okolicznościach szkolenia i nauka pracowników spełniają przesłanki uznania ich za podnoszące kwalifikacje zawodowe, ponieważ nowe uregulowania zawierają bardzo ogólną a zarazem szeroką definicję kwalifikacji zawodowych.

Wskazują, że z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika będziemy mieli do czynienia w każdym przypadku, kiedy łączy się ono ze zdobywaniem lub uzupełnianiem wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

[srodtytul]Skierowanie nie ma już znaczenia[/srodtytul]

Aktualnie ani tematyka, ani dziedzina szkolenia nie są już tak istotne przy ocenie, czy dane szkolenie lub nauka mogą być uznane za podnoszące kwalifikacje zawodowe, czy nie. Z reguły każda bowiem dziedzina szkolenia pracownika łączyć się będzie ze zdobywaniem lub uzupełnianiem jego wiedzy i umiejętności (niemniej problematyka ta może mieć nadal znaczenie przy ocenie możliwości zaliczania tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów pracodawcy).

Dla uznania świadczeń za podnoszące kwalifikacje zawodowe pracownika nie będzie też istotna forma kształcenia ani status kształcącego. Zatem zarówno nauka pracownika na kursach, seminariach, sympozjach, konferencjach, jak też różnego rodzaju studia spełniają kryteria wydatku podnoszącego kwalifikacje zawodowe, bez względu na to, czy odbywają się w jednostce mającej szczególne uprawnienia w dziedzinie kształcenia (tzw. akredytację), czy nie.

Nie ma też znaczenia, czy nauka została podjęta z inicjatywy (za skierowaniem) pracodawcy, czy też z inicjatywy samego pracownika, w razie akceptacji tego faktu przez pracodawcę.

[srodtytul]Zwolnienie podatkowe[/srodtytul]

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 90 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]ustawy o PIT[/link] zwolniona z podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Zatem wszelkie wydatki (z wyjątkiem wyraźnie tu wskazanych) na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika są wolne od podatku.

[srodtytul]To nie jest przychód[/srodtytul]

Niezależnie od tego warto przypomnieć o [b]wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 listopada 2009 r. (II FSK 893/ 2008)[/b], w którym sąd wskazał, że: „jeżeli chodzi o wydatki poniesione na pracownika w celu podniesienia jego kwalifikacji niezbędnych bądź tylko przydatnych na zajmowanym stanowisku, to nie sposób takiego wydatku uznać za przychód pracownika ze źródła wymienionego w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT”.

Zatem wydatki ponoszone przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika nie mieszą się w ogóle w definicji przychodów, wskazanej w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten mówi bowiem, że przychodem pracownika ze stosunku pracy są m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika. Natomiast w przypadku podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika mamy do czynienia raczej z wydatkiem ponoszonym na pracownika.

[ramka][b]Świadczenia dla uczących się[/b]

Zmienione przepisy kodeksu pracy gwarantują pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe prawo do urlopu szkoleniowego i zwolnienie z całości lub części dnia pracy na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania. Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie.

Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Jednakże nie ma obowiązku zawierania pisemnej umowy z pracownikiem, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Nowe przepisy wskazują również na sytuacje i okoliczności, w których pracownik jest zobowiązany do zwrotu wydatków poniesionych przez pracodawcę na jego kształcenie. Szczegółowe uregulowania w tym zakresie zawiera nowy art. 103[sup]5[/sup] kodeksu pracy, wskazujący, że pracownik podnoszący kwalifikacje zawodowe:

1) który bez uzasadnionych przyczyn nie podejmie podnoszenia kwalifikacji zawodowych albo przerwie podnoszenie tych kwalifikacji,

2) z którym pracodawca rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, w trakcie podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub po jego ukończeniu, w terminie określonym w umowie, o której mowa w art. 103[sup]4[/sup], nie dłuższym niż trzy lata,

3) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy za wypowiedzeniem, z wyjątkiem wypowiedzenia umowy o pracę z przyczyn określonych w art. 94[sup]3[/sup],

4) który w okresie wskazanym w pkt 2 rozwiąże stosunek pracy bez wypowiedzenia na podstawie art. 55 lub art. 94[sup]3[/sup], mimo braku przyczyn określonych w tych przepisach,

jest obowiązany do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę na ten cel z tytułu dodatkowych świadczeń, w wysokości proporcjonalnej do okresu zatrudnienia po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych lub okresu zatrudnienia w czasie ich podnoszenia. [/ramka]

[i]Autorka jest doradcą podatkowym w Doradca sp. z o.o. Zespół Doradców Finansowo-Księgowych z siedzibą w Lublinie[/i]

[ramka][b]

Czytaj więcej [link=http://www.rp.pl/temat/509653.html]o szkoleniach pracowniczych od 16 lipca 2010 r.[/link][/b][/ramka]