Rekompensata za świadczenia w ramach gwarancji bez VAT

Świadczenia te nie są więc obciążone VAT.

[srodtytul]Pytanie o zwrot kosztów[/srodtytul]

Problemem tym zajmowała się [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 27 stycznia 2010 r. (IPPP1/443-1125/09-6/AW)[/b].

Z pytaniem zwróciła się spółka, która zajmuje się sprzedażą ładowarek kupowanych od kontrahenta z Irlandii. Zgodnie z zawartą z dostawcą umową wnioskodawca zobowiązany jest do wykonywania napraw gwarancyjnych sprzedawanych urządzeń. Robi to w ramach własnej działalności. Występuje więc w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców (to na nim spoczywa obowiązek usuwania objętych gwarancją wad).

Strony ustaliły następujące zasady rozliczania naprawy gwarancyjnej. Po jej zakończeniu sporządzany zostaje protokół. Określa się w nim zakres wykonanych robót, wykaz zużytych części zamiennych oraz liczbę kilometrów, które musiał pokonać serwisant (jeśli naprawy dokonano u klienta).

Protokół wysyłany jest do dostawcy, gdzie zostaje wyceniony i zatwierdzony. Materiały wyceniane są w cenie, po jakiej nabywane są części zamienne (części do wykonywania napraw polska spółka nie sprowadza odrębnie, lecz pobiera z własnego sklepu). Części te kupowane są w ramach wewnątrzwspólnotowych nabyć z przeznaczeniem na sprzedaż. Robocizna przeliczana jest na roboczogodziny na podstawie opisanego zakresu wykonanych napraw. Wartość stawki za roboczogodzinę i dojazd ustalana jest przez dostawcę na początku każdego roku. Następnie zagraniczny dostawca na podstawie zatwierdzonego protokołu wystawia dla spółki notę uznaniową. Spółka spytała, czy wykonywane przez nią usługi gwarancyjne podlegają opodatkowaniu VAT.

[srodtytul]Bez wynagrodzenia[/srodtytul]

Jej zdaniem w opisanej sytuacji nie występuje obowiązek wykazywania VAT należnego z tytułu odpłatnego świadczenia usług. Wynika to z art. 8 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link]. Mówi on, że przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Tymczasem [b]w sytuacji wykonywania napraw gwarancyjnych nie występuje odrębne od dostawy towaru świadczenie. To dlatego, że dokonując dostawy towaru, podatnik zobowiązał się do wykonywania napraw gwarancyjnych. Takiej kwalifikacji nie zmienia fakt, że poniesione wydatki na naprawę są podatnikowi zwracane przez producenta. Jest to bowiem jedynie rekompensata.[/b]

Izba skarbowa zgodziła się z tym stanowiskiem. Wskazała, że zgodnie z art. 556 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=86F27ADE2102E1D67842E76D535F1BD1?id=70928]kodeksu cywilnego[/link] sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana:

- ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy,

- jeżeli rzecz nie ma właściwości, o których istnieniu zapewnił kupującego,

- jeżeli rzecz została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Stosownie zaś do art. 577 § 1 tej ustawy w sytuacji, gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że [b]wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w okresie gwarancji.[/b]

Izba podkreśliła, że decydujący jest fakt, iż wnioskodawca nie świadczy usług na rzecz producenta. To dlatego, że wykonuje naprawy gwarancyjne we własnym imieniu (w wyniku podpisanej umowy sprzedaży towarów – producent jest gwarantem dla spółki, a spółka jest gwarantem dla klientów). To oznacza, że [b]rozliczenia pomiędzy producentem i wnioskodawcą z tytułu napraw gwarancyjnych nie podlegają VAT[/b].

Takie stanowisko potwierdza również [b]odpowiedź Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 marca 2010 r. (ITPP2/443-1076b/09/MD)[/b]. Z wnioskiem o interpretację zwrócił się podatnik, który w ramach działalności gospodarczej sprzedaje części zamienne kupione od firm z innych krajów UE.

Pełni on obowiązki gwaranta wobec krajowych odbiorców. Naprawy gwarancyjne realizuje we własnym imieniu. Po ich wykonaniu dostarcza dostawcy informację o kosztach reklamacji, a dostawca, który w stosunku do wnioskodawcy pełni funkcję gwaranta, zwraca mu te kwoty. Izba skarbowa nie zgodziła się ze stanowiskiem podatnika, że świadczy on usługi opodatkowane VAT.

Zwróciła uwagę, że [b]rozliczenia gwarancyjne dokonywane między wnioskodawcą a dostawcami nie są elementem wzajemnych świadczeń (wykonaniem określonej czynności w zamian za wynagrodzenie)[/b]. Nie jest to więc odpłatne świadczenie usług.

Izba podkreśliła, że realnym odbiorcą usługi gwarancyjnej jest krajowy nabywca towaru. Wnioskodawca odzyskuje jedynie koszty związane z naprawą. Otrzymywanie takiej rekompensaty, która nie jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę, nie może więc mieć swojego odzwierciedlenia w deklaracji VAT-7 jako sprzedaż opodatkowana stawką 22 proc. (jak chciał wnioskodawca).

[srodtytul]Naprawy na zlecenie[/srodtytul]

Inaczej wyglądają rozliczenia VAT, gdy naprawy wykonywane są na zlecenie gwaranta. Sytuację taką rozstrzygała [b]Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 18 lutego 2010 r. (IPPP1-443-1288/09-4/PR)[/b]. Z pytaniem wystąpiła spółka, która jest dystrybutorem produkowanych przez nią pojazdów i innych produktów.

Są one sprzedawane docelowym użytkownikom bezpośrednio poprzez własny salon sprzedaży lub pośrednio poprzez sieć sprzedaży dilerów. Dilerzy dokonują sprzedaży we własnym imieniu i na własną rzecz. Wszystkie produkty objęte są gwarancją wnioskodawcy. Naprawy gwarancyjne wykonywane są przez spółkę lub dilerów (nie ma wymogu, aby naprawy gwarancyjnej dokonywał tylko ten diler, który sprzedał dany produkt).

Wnioskodawca podkreślił, że nie pełni roli gwaranta wobec dilerów, a dilerzy nie występują w charakterze gwaranta wobec ostatecznych nabywców. Ostatecznym nabywcom gwarancji udziela tylko producent. Naprawy gwarancyjne dokonywane są przez dilerów na zlecenie wnioskodawcy – w jego imieniu i na podstawie wystawionego przez niego dokumentu gwarancyjnego.

Izba skarbowa zgodziła się, że w takiej sytuacji rozliczenia pomiędzy producentem a dilerami muszą być dokumentowane fakturami. Powinny być one opodatkowane według 22-proc. stawki. Jest to bowiem odpłatne świadczenie usług. To dlatego, że strony wiąże stosunek wynikający z umowy. Naprawy dokonywane są za odpłatnością.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Firma, która tworzy rezerwy w celu pokrycia przyszłych napraw, nie może zaliczyć ich do kosztów uzyskania przychodów. Będą nimi natomiast wydatki na te naprawy.

Nie ma znaczenia, czy wykona je sam sprzedawca, czy też zostaną zlecone innemu podmiotowi.[/ramka]