Zajęcie konta przez organy skarbowe jest instytucją szczegółowo uregulowaną w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=32B8C2CEEAD5872313311951A7914DC9?id=179915]ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (DzU z 2005 r., nr 229, poz. 1954 ze zm.)[/link].
Na podstawie art. 80 § 1 ustawy organ egzekucyjny dokonuje zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego przez przesłanie do banku zawiadomienia o zajęciu wierzytelności pieniężnej zobowiązanego z rachunku bankowego do wysokości egzekwowanej należności pieniężnej wraz z odsetkami z tytułu niezapłacenia w terminie dochodzonej wierzytelności oraz kosztami egzekucyjnymi.
Organ egzekucyjny jednocześnie wzywa bank, aby bez zgody organu egzekucyjnego nie dokonywał wypłat z rachunku bankowego do wysokości zajętej wierzytelności, lecz bezzwłocznie przekazał zajętą kwotę organowi egzekucyjnemu na pokrycie egzekwowanej należności.
Celem zajęcia rachunku bankowego jest, aby wszelkie wierzytelności podatnika trafiły w pierwszej kolejności na pokrycie zobowiązań publicznoprawnych. [b]Jeżeli podatnik dokonuje płatności z konta należącego do osoby trzeciej, będąc osobą do tego uprawnioną, to nie sposób mówić tu o jakichkolwiek sankcjach.
W przypadku jednak, gdy konto osoby trzeciej zostaje wykorzystywane do otrzymywania należności przysługujących w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, przedsiębiorca naraża się na zarzut przestępstwa udaremniania zaspokojenia wierzyciela[/b].
Na mocy art. 300 § 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74999]kodeksu karnego (DzU z 1997 r., nr 88, poz. 553 ze zm.)[/link] kto, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, podlega karze pozbawienia wolności od trzech miesięcy do pięciu lat.
[i]Autor jest adwokatem prowadzącym kancelarię prawną w Warszawie[/i]
