[b]Tak[/b]. I to mimo przegranej. Jest tylko jeden warunek: wydatki muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Wydatki na zastępstwo procesowe to koszty pośrednie związane z funkcjonowaniem firmy. Jeśli wiążą się z prowadzoną przez czytelnika działalnością gospodarczą, może wrzucić je w koszty. Potwierdza to pismo [b]Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 15 października 2009 r. (ITPB3/423-390/09/MK)[/b].
Izba stwierdziła, że choć poniesione przez spółkę wydatki nie mogą być powiązane z konkretnym przychodem, to niewątpliwie wiążą się z prowadzoną przez nią działalnością, zostały poniesione dla ochrony jej interesów.
„Z tych też względów wydatki z tego tytułu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów – stanowią koszty pośrednie prowadzonej działalności, które są potrącane w dacie ich poniesienia” – czytamy w interpretacji.
Jednak nie zawsze poniesione wydatki mogą być kosztami. Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 4 listopada 2009 r. (IPPB5/423-452/09-4/DG)[/b].
Czytamy w niej, że „koszty sądowe czy procesowe, poniesione przez spółkę na spory sądowe w sprawach pracowniczych, których celem jest zwolnienie się pracodawcy z ciążącego zobowiązania, nie pozostają w związku z uzyskiwanymi przychodami i nie mają na celu zachowania źródła przychodów.
Poniesione wydatki, jakimi są koszty procesowe i sądowe, nie przyczyniają się do uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te nie spełniają więc warunku kosztów poniesionych w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu. Wydatków tych nie można zatem uznać za koszty uzyskania przychodów”.
[i]Podstawa prawna:
– ustawa z 26 lipca 1991 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?n=1&id=346580]o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 52, poz. 307)[/link].[/i]
