Organy podatkowe są co do tego zgodne. Świadczą o tym wydawane interpretacje podatkowe. [b]Przykładem są pisma Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2009 r. (IBPBII/1/415-65/08/MCZ) oraz z 29 stycznia 2009 r. (IBPBII/1/415-67/08/MCZ), a także Izby Skarbowej w Warszawie z 6 stycznia 2009 r. (IPPB2/415-1425/08-4/MG) i z 19 grudnia 2009 r. (IPPB2/415-1364/08-4/JK).[/b]
[srodtytul]Firma swoje, fiskus swoje[/srodtytul]
Problem ten pojawia się już od jakiegoś czasu. Przedsiębiorcy kupujący świadczenia medyczne dla pracowników i członków ich rodzin twierdzą, że ich wartość nie jest przychodem dla podwładnych wtedy, gdy nie da się określić, jaka część wydatków przypada na jednego pracownika lub jego krewnego – a więc wtedy, gdy firma wnosi opłaty ryczałtowe. Innego zdania są jednak organy podatkowe.
Twierdzą, że o powstaniu przychodu ze stosunku pracy dla pracownika nie przesądza skorzystanie przez członków jego rodziny z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie usługi medycznej (o określonej wartości pieniężnej), dającej prawo do skorzystania z niej w ramach zawartej przez pracodawcę umowy.
[srodtytul]To nieodpłatne świadczenie[/srodtytul]
Zdaniem fiskusa objęcie członków rodziny pracownika nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem członków rodziny pracownika nieobowiązkową opieką medyczną w ramach dodatkowej usługi medycznej nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na pracownika. [b]Zdaniem organów podatkowych pracodawca jest w stanie określić liczbę osób uprawnionych do korzystania z opieki medycznej (liczbę członków rodziny poszczególnych pracowników), zna również globalną wartość kupionej usługi.[/b] Tym samym jest w posiadaniu informacji, jaki jest koszt świadczenia przypadający na danego pracownika w związku z uprawnieniem, jakie posiadają członkowie jego rodziny.
[srodtytul]Nieważna ilość, decyduje możliwość[/srodtytul]
[b]W interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lutego 2009 r.[/b] czytamy: „Będąc osobą uprawnioną do świadczeń medycznych objętych usługą, członek rodziny pracownika w danym okresie może np. nie skorzystać z żadnych usług lub też skorzystać z usług o faktycznej wartości daleko wykraczającej poza odpłatność ryczałtową. Ilość faktycznie wykorzystanych usług przez członka rodziny pracownika nie wpływa na wysokość odpłatności ustalonej w sposób ryczałtowy. Wartość ta jest stała i jest ponoszona za gotowość świadczenia usług objętych pakietem na rzecz konkretnego członka rodziny pracownika, w okresie za który została zapłacona.
W związku z tym, przychodem nie będzie wartość rzeczywiście skonsumowanych usług medycznych, lecz wartość świadczenia uzyskiwanego przez członka rodziny pracownika, jakim jest możliwość skorzystania z takich usług”.
Organy podatkowe twierdzą, że w przypadku zakupu przez pracodawcę usług medycznych uprawniających członków rodzin pracowników do skorzystania ze świadczeń, wartość ich stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość świadczenia medycznego opłaconego za członków rodziny pracownika pracodawca ma zatem obowiązek doliczyć do wynagrodzenia pracownika i odprowadzić zaliczkę na podatek.
[ramka][b]Uwaga[/b]
W opinii fiskusa w przypadku ryczałtowej formy rozliczeń z firmą świadczącą usługi medyczne skorzystanie lub nieskorzystanie przez uprawnioną osobę w danym miesiącu z usługi pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania świadczeń.[/ramka]
