[b]Tak wynika z wyroku WSA we Wrocławiu z 24 marca 2009 r. (I SA/Wr 1054/08)[/b]
[srodtytul] Jaki był problem[/srodtytul]
Podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług księgowych, składowania dokumentów finansowo-księgowych, akt osobowych, list plac i kartotek zarobkowych, archiwizacji dokumentacji, brakowania dokumentów oraz dostaw towarów. Urząd skarbowy stwierdził, że nieprawidłowo ustalał moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług archiwizowania dokumentów. W ewidencji sprzedaży prowadzonej dla potrzeb VAT nie ujmował całej kwoty wartości faktur sprzedaży tych usług, a jedynie jej część odpowiadającą 1/60 bądź też 1/600 obrotu i podatku należnego (ujmując jednak w ewidencji sprzedaży wartość obrotu opodatkowanego oraz podatku należnego). Urząd zakwestionował również zastosowanie do usług archiwizacyjnych 22-proc. stawki VAT (twierdził, że są z VAT zwolnione).
Ponieważ wniesione przez podatnika odwołanie nie przyniosło oczekiwanych skutków, podatnik złożył skargę do WSA.
[wyimek]Błędną interpretacją przepisów organy podatkowe naruszają zasadę neutralności podatkowej[/wyimek]
[srodtytul] Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
Sąd uwzględnił skargę. Podkreślił, że [b]z VAT zwolnione są usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o VAT.[/b] Wymienia on usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem – z wyłączeniem wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5). Dodatkowo z załącznika do rozporządzenia z 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wynika podkategoria 92.51.12 oraz pozycja 92.51.12-00 – „Usługi archiwów”.
We wspomnianej klasyfikacji mowa jest o usługach archiwów w znaczeniu usług świadczonych przez instytucje prawa publicznego zwane archiwami, a nie o usługach archiwizacyjnych.
Ponieważ ustawa o VAT nie precyzuje pojęcia „archiwum”, pomocna może być ustawa o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Wynika z niej, że działalność archiwów ma przede wszystkim cel społeczny. Jedyna działalność gospodarcza, o której mowa w ustawie, to działalność gospodarcza w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców o czasowym okresie przechowywania. Jednakże działalność taka może być wykonywana wyłącznie w formie spółki kapitałowej, a przedsiębiorca musi uzyskać wpis do rejestru przechowawców akt osobowych i płacowych prowadzonego przez wojewodę. Z taką zaś działalnością zdaniem sądu nie mamy do czynienia w tej sprawie.
Jak twierdzi sąd, [b]w tym wypadku zwolnienie od VAT dotyczące usług kulturalnych należy interpretować nie w kontekście klasyfikacji statycznej, lecz w duchu i brzmieniu przepisów VI dyrektywy. Stąd też nie może być ono stosowane wobec osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą nakierowaną na systematyczne osiąganie zysku, niemającą nic wspólnego z działalnością niekomercyjną prowadzoną w interesie publicznym w zakresie usług kultury.[/b]
