[b]Tak orzekł WSA w Bydgoszczy 10 lutego 2009 r. (I SA/Bd 792-93/08)[/b].

Spółka podwyższyła kapitał zakładowy poprzez utworzenie nowych udziałów, które objęli dwaj wspólnicy, wnosząc na ich pokrycie swoje przedsiębiorstwa. Spółka kontynuuje działalność gospodarczą prowadzoną wcześniej przez wspólników i osiąga z niej przychody.

W związku z tą operacją w umowie spółki zostały wprowadzone odpowiednie zmiany, z czym wiązały się koszty zapłaconego PCC. Spółka chciała mieć pewność, że ten wydatek jest kosztem podatkowym, dlatego wystąpiła o wydanie interpretacji podatkowej. Z tym stanowiskiem nie zgodził się organ wydający interpretację.

Podobnie uznał sąd, oddalając skargę. Wskazał na art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym [b]do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego. Zatem wkład niepieniężny otrzymany na podwyższenie kapitału zakładowego nie jest zaliczany do przychodów, jest neutralny podatkowo.[/b]

Ponadto przy ustalaniu dochodu będącego podstawą opodatkowania nie uwzględnia się przychodów, jeżeli nie podlegają opodatkowaniu albo są wolne od podatku, a w konsekwencji nie uwzględnia się też kosztów uzyskania tych przychodów (art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT).

Stąd wniosek, że [b]zapłacony PCC jako związany z przychodem neutralnym podatkowo nie może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu i nie będzie kosztem podatkowym[/b].

[i]Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Jarosław Łukasik, konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)[/b]

Zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w decyzjach organów podatkowych są rozbieżności co do tego, czy PCC zapłacony przy podwyższaniu kapitału zakładowego jest kosztem uzyskania przychodów. Wyrok WSA w Bydgoszczy wpisuje się w niekorzystną dla podatnika linię orzeczniczą.

Sąd uznał, że wymienione w art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT przysporzenia majątkowe związane z otrzymaniem wkładu na podwyższenie kapitałów spółki mieszczą się w kategorii przychodów nieuwzględnianych przy ustalaniu dochodu (o których mowa w art. 7 ust. 3 pkt 1). W konsekwencji koszty związane z takimi przysporzeniami, które nie są przychodami podatkowymi, także są wykluczone z rachunku podatkowego na mocy art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT.

Tymczasem literalne brzmienie art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT nie uprawnia do takiego wniosku. Przepis ten odnosi się do dwóch kategorii przychodów (dochodów): niepodlegających opodatkowaniu oraz wolnych od podatku. Jest o nich mowa odpowiednio w art. 2 ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Nie odnosi się natomiast do specyficznej kategorii przysporzeń, wymienionych w art. 12 ust. 4 pkt 1 – 20 ustawy. Nie są to ani przychody niepodlegające opodatkowaniu, ani wolne od podatku, ale odrębna kategoria przysporzeń majątkowych, niebędących przychodem w rozumieniu ustawy o CIT.

Nie powinno zatem budzić wątpliwości, że zwiększenie kapitału zakładowego poprzez utworzenie nowych udziałów pokrytych wkładami niepieniężnymi w postaci przedsiębiorstw nie jest przychodem (dochodem) wymienionym w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT.

W konsekwencji koszty takiej operacji – w tym PCC – nie powinny być wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy. Przepis ten nie pozostaje bowiem w żadnej relacji z art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT (tak również [b]WSA w Olsztynie w wyroku z 10 grudnia 2008 r., I SA/Ol 504/08, WSA w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2008 r., III SA/Wa 1700/08[/b]).

[b]W tym świetle stanowisko WSA w Bydgoszczy jest w istocie rozszerzającą wykładnią prawa, niedozwoloną na gruncie ustawy podatkowej.[/b][/ramka]