Organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów czy zimowisk to usługi sklasyfikowane w PKWiU 55.23.11.00.00, czyli świadczone przez obozowiska dla dzieci. W związku z tym dotyczy ich 7-proc. stawka podatku na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w związku z poz. 140 załącznika nr 3 do tej ustawy (odwołującego się do PKWiU 55.23.11.00.00). Stwierdził tak w interpretacji z 15 czerwca 2005 r. Urząd Skarbowy w Olsztynie (US-IV/II/443-35/05).
Niektóre organy podatkowe twierdzą również, że „w przypadku świadczenia usług polegających na organizowaniu kolonii, obozów młodzieżowych, zimowisk dla dzieci i młodzieży sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 55.23.11-00.00 podatnik ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku w wysokości 7 proc., bez względu na to, jaką stawką opodatkowane są poszczególne towary i usługi składające się na ich zorganizowanie (np. Drugi Urząd Skarbowy w Rzeszowie w interpretacji z 19 lutego 2007 r., II US II 443/4/2007, oraz Pierwszy Urząd Skarbowy w Gdyni w interpretacji z 10 czerwca 2005 r., XII-2/443-112/TZ-38/05/SL).
Nie można jednak utożsamiać usług polegających na organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów, zimowisk z usługami sklasyfikowanymi jako PKWiU 55.23.11.00.00, czyli świadczonymi przez obozowiska dla dzieci. Przemawia za tym rodzaj całej podziałki 55.2 PKWiU, jak i objaśnień do niej. Podziałka 55.2 PKWiU odnosi się bowiem wyłącznie do usług, których głównym świadczeniem jest zapewnienie noclegu (usług zakwaterowania). Pozostałe świadczenia są pomocnicze do usługi noclegu.
Jednym z rodzajów tych usług są przyporządkowane do PKWiU „usługi świadczone przez obozowiska dla dzieci”, czyli zakwaterowanie świadczone przez obiekt, jakim jest obozowisko dla dzieci.
Wydaje się więc, że usługą świadczoną przez obozowiska dla dzieci jest wyłącznie usługa mająca charakter noclegowej z ewentualnymi usługami pomocniczymi (np. gastronomicznymi). Cechuje ją to, że jest świadczona przez obiekt mający charakter obozowiska dla dzieci (a właściwie przez dysponenta tego obiektu).
W myśl wykładni językowej obozowiskiem dla dzieci jest miejsce przystosowane czasowo lub trwale do pobytu dzieci, niebędące obiektem noclegowym, o których mowa w 55.2 PKWiU (takim miejscem będzie np. szkoła przystosowana na potrzeby prowadzenia kolonii).
Utożsamianie usług polegających na organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów, zimowisk z usługami sklasyfikowanymi jako PKWiU 55.23.11.00.00, czyli świadczonymi przez obozowiska dla dzieci, jest kwestionowane zarówno przez organy podatkowe (np. interpretacje Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna z 24 czerwca 2005 r., III/443-28/05/IG, oraz Izby Skarbowej w Warszawie z 3 lutego 2006 r., VO/006/14/110/05/EK), jak i w orzecznictwie sądowym (np. w wyroku WSA w Warszawie z 16 marca 2007 r., III SA/Wa 211/07). I z powołanych interpretacji organów podatkowych, i z orzecznictwa wynika, że opodatkowaniu 7-proc. stawką VAT podlegają wyłącznie usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki i inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania.
Za tym że poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy o VAT odnosi się wyłącznie do usług zakwaterowania, a więc nie może dotyczyć usług organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, przemawia również treść regulacji europejskich dotyczących VAT. Zgodnie z art. 96 oraz załącznikiem nr 3 pkt 12 dyrektywy 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej stawka obniżona może dotyczyć „zakwaterowania w hotelach i podobnych obiektach, w tym zakwaterowanie w obiektach wypoczynkowych oraz wynajem miejsc kempingowych lub miejsc do parkowania dla przyczep kempingowych”, a więc wyłącznie tych usług, które mają niewątpliwie charakter usług zakwaterowania.
Gdy organizowanie wypoczynku dla dzieci i młodzieży w formie kolonii, obozów, zimowisk (które powinno być klasyfikowane jako 6.3 PKWiU usługi biur podróży, pilotów wycieczek i przewodników turystycznych; obsługa ruchu turystycznego, gdzie indziej niesklasyfikowana) polegać będzie na zakupie usług albo towarów od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, zastosowanie będzie miał art. 119 ustawy o VAT. A to oznacza, że usługa organizacji kolonii, obozów czy zimowisk będzie objęta szczególną procedurą opodatkowania marży i opodatkowana w całości stawką VAT 22 proc. Podobnie stwierdził WSA w Warszawie w powoływanym wcześniej wyroku z 16 marca 2007 r. Stanowisko to potwierdzają też interpretacje podatkowe, np. Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu z 28 kwietnia 2006 r. (U.S.V-443/4/06).