W wyniku zmian przepisów o podatkach dochodowych oraz przepisów o pomocy publicznej, które weszły w życie z początkiem 2007 r., ich liczba została ograniczona. Wyeliminowało to konieczność wypełniania skomplikowanych i budzących niejednokrotnie wiele wątpliwości formularzy.

Zgodnie z obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) przedsiębiorcy strefowi, którzy osiągnęli dochód z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, korzystający ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, mają obowiązek wykazywania tego dochodu wyłącznie w rozliczeniu rocznym. Jest to informacja o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz o dochodach wolnych i zwolnionych od podatku, składana na formularzu CIT-8/O, stanowiąca załącznik do zeznania rocznego CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty).

Ewentualna strata z działalności objętej zezwoleniem wykazywana jest jako strata ze źródeł przychodów, z których dochody są zwolnione z opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 3 – 4a ustawy o CIT. Stratę tę wykazuje się w części D zeznania rocznego CIT-8.

Obowiązek składania zeznania rocznego CIT-8 wraz z informacją CIT-8/O dotyczy wszystkich przedsiębiorców strefowych będących podatnikami CIT, a więc tych, którzy otrzymali zezwolenie na działalność na terenie strefy zarówno przed, jak i po 1 stycznia 2001 r.

Firmy, które uzyskały zezwolenia po 1 stycznia 2001 r., nie mają obowiązku składania formularza CIT-S.

Jeśli chodzi o przedsiębiorców, którzy otrzymali zezwolenie przed tą datą, mogły być co do tego pewne wątpliwości. Podstawą prawną do stosowania formularza CIT-S był art. 14 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (SSE). Przepis ten został jednak uchylony od 1 stycznia 2001 r., niemniej na mocy przepisów przejściowych miał zastosowanie do podatników, którzy uzyskali zezwolenia przed 2001 r. Kolejna zmiana ustawy o SSE spowodowała jednak uchylenie tych przepisów przejściowych. Z tego względu od 1 maja 2004 r. nie ma podstaw prawnych do stosowania załącznika CIT-S.

Do końca 2006 r., tj. w okresie, kiedy istniał obowiązek składania, oprócz zeznania rocznego CIT-8, miesięcznych deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu CIT-2, przedsiębiorcy strefowi byli dodatkowo zobowiązani do wykazywania dochodu zwolnionego z podatku zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT. Wykazywali go w „Informacji o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz o dochodach wolnych i zwolnionych od podatku” CIT-2/O, stanowiącej załącznik do deklaracji CIT-2. Od 1 stycznia 2007 r. nie mają już takiego obowiązku.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) przedsiębiorcy prowadzący działalność na terenie SSE, którzy osiągnęli z tej działalności dochód zwolniony zgodnie z art. 21 ust. 63a ustawy, wykazują go w rozliczeniu rocznym na formularzu PIT-36.

Przed 1 stycznia 2007 r. byli dodatkowo zobowiązani do wykazywania dochodu zwolnionego w deklaracjach do zaliczek miesięcznych PIT-5.

Przedsiębiorcy strefowi, prowadzący działalność na podstawie zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2001 r. i zmienionego w trybie art. 6 ust. 1 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o SSE, po wyczerpaniu limitu pomocy publicznej mają przywilej gromadzenia należnego podatku dochodowego na wyodrębnionym dla siebie rachunku w tzw. Funduszu Strefowym.

Dotyczy to także wspólników osobowych spółek handlowych prowadzących działalność na terenie SSE na podstawie zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2001 r. i zmienionego w trybie art. 6 ust. 1 wspomnianej ustawy. Na rachunku funduszu są wówczas gromadzone wpływy z podatku dochodowego wspólników.

Wysokość podatku przekazywana na rachunek funduszu równa jest różnicy między kwotą podatku należnego i zapłaconego przez podatnika strefowego w terminie złożenia deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu a kwotą podatku, która podlegałaby zapłacie przy uwzględnieniu zwolnień podatkowych obowiązujących na 31 grudnia 2000 r.

W celu ustalenia wysokości wpływów podlegających przekazaniu na rachunek Funduszu Strefowego przedsiębiorcy ci przedkładają organom podatkowym na formularzu SSE-R rozliczenie podatku dochodowego od dochodów osiąganych z tytułu prowadzonej działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Wraz z tym formularzem składane jest rozliczenie zdyskontowanej wartości udzielonej pomocy publicznej i kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą na formularzu SSE-R/A. Oba formularze składane są do urzędu skarbowego jako załączniki do zeznania rocznego CIT-8 (przez podatników CIT) lub jako załączniki do zeznania PIT-36 (przez podatników PIT).

Przedsiębiorcy posiadający udział w przynajmniej jednej spółce osobowej prowadzącej działalność na terenie strefy na podstawie zezwolenia wydanego przed 1 stycznia 2001 r. i zmienionego w trybie art. 6 ust. 1 nowelizacji ustawy o SSE zobowiązani są do podania udziałów w tych spółkach w celu ustalenia wysokości kwot przekazywanych na rachunek Funduszu Strefowego. W razie posiadania udziałów w jednej lub w dwóch takich spółkach informację tę wykazuje się na formularzu SSE-R. Posiadacze udziałów w większej liczbie spółek osobowych informację o tym zamieszczają na formularzu SSE/A, stanowiącym załącznik do formularza SSE-R. Wysokość udziału w spółce powinna być podana w procentach.

W związku ze zniesieniem od 1 stycznia 2007 r. obowiązku składania deklaracji miesięcznych CIT-2 oraz PIT-5 przedsiębiorcy, którzy przekazują wpływy z podatku na rachunek Funduszu Strefowego, nie muszą już składać miesięcznych informacji o rozliczeniu podatku dochodowego od dochodów osiąganych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz o rozliczeniu pomocy publicznej na inwestycje. Były one składane na drukach SSE-M jako załącznik do deklaracji CIT-2 lub PIT-5.

Autorka jest konsultantką w Dziale Doradztwa Podatkowego PricewaterhouseCoopers (biuro w Krakowie)

Aby wypełnić obowiązki nałożone przepisami o SSE, zarządzający strefą jest uprawniony do bieżącej kontroli działalności przedsiębiorców strefowych. Niejednokrotnie wymaga się również składania regularnych sprawozdań o tej działalności. Dotyczą one stopnia realizacji inwestycji na terenie strefy, a przede wszystkim warunków określonych w zezwoleniu (w tym wartości i terminu poniesionych wydatków inwestycyjnych oraz liczby i terminu utworzenia nowych miejsc pracy).

Sprawozdania składane są w terminach wyznaczonych dla danej strefy, na konwencjonalnych formularzach lub z wykorzystaniem aplikacji internetowych obsługiwanych przez zarządzającego strefą.