Jednym z głównych obszarów, który wzbudza wątpliwości podatników i płatników, jest prawidłowe stosowanie limitu 2 mln zł. Zgodnie bowiem z nowymi przepisami polscy podatnicy dokonujący transgranicznej wypłaty należności licencyjnych, odsetek, dywidendy czy usług niematerialnych w kwocie przekraczającej 2 mln zł (w danym roku do danego odbiorcy), są zobowiązani do poboru podatku u źródła według właściwej stawki tj. 20 proc. lub 19 proc.. W przypadku dużych grup międzynarodowych, w których istnieje podmiot pośredniczący w wypłatach należności, problematyczna może być kwestia, w stosunku do którego podmiotu należy liczyć limit 2 mln zł.
Czytaj także: Podatek u źródła: Urząd Skarbowy bierze pod lupę zagraniczne rozliczenia
Według fiskusa , limit w wysokości 2 mln zł należy stosować indywidualnie, w odniesieniu do każdego z rzeczywistych odbiorców należności. Taka korzystna dla podatników i płatników konkluzja płynie ze świeżo wydanej interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 czerwca 2019 r. (0111-KDIB1-2.4010.73.2019.2.AW).
Spółka należąca do międzynarodowej grupy kapitałowej, w której podmioty wypłacają sobie nawzajem należności licencyjne za wykorzystanie posiadanych przez siebie praw własności intelektualnej, chciała potwierdzić, że w sytuacji, w której przekazuje ona do spółki posiadającej rezydencję podatkową w USA (tzw. centrum rozliczeń w grupie) należności licencyjne, które następnie są wypłacane przez centrum na rzecz rzeczywistych odbiorców, limit 2 mln zł powinien być liczony w odniesieniu do każdego z nich.
Organ zgodził się ze spółką. Stwierdził tym samym, że limit w wysokości 2 mln zł nie ma zastosowania w odniesieniu do płatności na rzecz centrum rozliczeń – spółki z USA, niebędącej w realiach sprawy rzeczywistym odbiorcą należności.
Marcin Socha starszy konsultant w Thedy & Partners
Stanowisko spółki, które zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wydaje się zasadne i racjonalne. W przeciwnym razie, wypłaty na rzecz rzeczywistych odbiorców należności, mogłyby podlegać nowemu reżimowi podatku u źródła, nawet jeżeli należności nie przekroczyłyby 2 mln zł w ciągu roku podatkowego. Mogłoby to istotnie zaburzyć wypłaty do podmiotów będących centrum rozliczeń w grupach kapitałowych i tym samym doprowadzić do utraty przez nie pełnionej funkcji. Dlatego też, jeżeli płatnik posiada wiedzę, że należności wypłacane do określonego podmiotu w grupie, trafiają ostatecznie do innych podmiotów, będących rzeczywistymi odbiorcami, limit 2 mln zł powinien być weryfikowany w stosunku do każdego z nich. Warto tutaj pamiętać również o dochowaniu należytej staranności i dopilnować, żeby spółka wypłacająca otrzymała od centrum rozliczeń m.in. potwierdzenie przekazania należności do rzeczywistego odbiorcy. Należy mieć nadzieję, że administracja skarbowa utrzyma swoje stanowisko w tym zakresie i nie zmieni korzystnego rozstrzygnięcia w kolejnych interpretacjach.
Łukasz Kupryjańczyk jest doradcą podatkowym, wspólnikiem w Thedy & Partners
Podstawa prawna: art. 26 ust. 2e ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 865)