Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 19 września 2018 r. (0114-KDIP2-2.4010.267.2018.1.AM).
Wnioskodawca (spółka) jest polskim podatnikiem CIT, rezydentem podatkowym w Polsce, działającym w branży chemicznej. W związku z prowadzoną działalnością, nabywa lub wytwarza we własnym zakresie środki trwałe oraz nabywa wartości niematerialne i prawne, które będą podlegały amortyzacji podatkowej. Zakup lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych może się odbywać ze środków własnych spółki albo z wykorzystaniem finansowania zewnętrznego. W szczególności spółka może wykorzystywać środki finansowe pozyskane na podstawie umowy kredytu bankowego lub na podstawie umów pożyczek zawartych z innymi podmiotami. W związku z tym, spółka może ponosić koszty związane z pozyskaniem oraz korzystaniem z finansowania, które będą spełniać definicję kosztów finansowania dłużnego z art. 15c ustawy o CIT. Przedmiotowe wydatki mogą być poniesione lub naliczone do dnia oddania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a zatem zostaną zaliczone do ich wartości początkowej.