Pracownik skorzystał z dwóch dni urlopu na żądanie. Nie poinformował o tym przełożonego, a wniosek o urlop złożył dopiero po powrocie do pracy. Czy można go za to jakoś ukarać?
Tak. Zgodnie z art. 167
2
kodeksu pracy pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi ?w każdym roku kalendarzowym czterech dni urlopu w terminie przez niego wskazanym. Z takim żądaniem zatrudniony musi jednak wystąpić najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu. Brak wniosku uprawnia pracodawcę do uznania nieobecności etatowca ?w pracy za nieusprawiedliwioną.
Art. 108 k.p. uprawnia pracodawcę do nałożenia na podwładnego kary pieniężnej, jeśli:
- ?nie przestrzega on przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych,
- ?opuścił pracę bez usprawiedliwienia,
- ?stawił się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywał alkohol w czasie pracy.
Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika. Łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać 1/10 części pensji przypadającej pracownikowi ?do wypłaty, po wcześniejszym dokonaniu z niej potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1–3 k.p. Chodzi o sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych bądź na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne, a ponadto udzielone pracownikowi zaliczki pieniężne.
W opisanej sytuacji zastosowanie kary pieniężnej za nieusprawiedliwioną nieobecność ?w pracy wydaje się więc uzasadnione. Jeżeli jednak zdaniem pracownika zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem prawa, w ciągu siedmiu dni od dnia zawiadomienia go o nałożeniu sankcji może on wnieść sprzeciw. O jego uwzględnieniu lub odrzuceniu decyduje pracodawca ?po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej etatowca zakładowej organizacji związkowej. Jeśli nie odrzuci sprzeciwu w ciągu 14 dni ?od dnia wniesienia, uznaje się, ?że go uwzględnił.
Pracownik, który otrzymał zawiadomienie o odrzuceniu jego sprzeciwu, ma 14 dni na wystąpienie do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary. Jeśli sąd uwzględni sprzeciw wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchyli tę karę, pracodawca musi zwrócić pracownikowi równowartość jej kwoty.
podstawa prawna: art. 108, art. 167
2
kodeksu pracy – ustawa z 26 czerwca 1974 r. (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)
Anna Telec, radca prawny, prowadzi kancelarię prawa pracy