Art. 30 k.p. stanowi, że umowę o pracę rozwiązuje się m.in. na mocy porozumienia stron. Jest to jedyny przepis dotyczący rozwiązania angażu ?w taki sposób. Ustawodawca pozostawił więc ten tryb rozwiązania stosunku pracy swobodnej woli pracownika ?i pracodawcy, co nie oznacza, że jest ona niczym nieograniczona.

Zgodnie z art. 8 k.p. nie można czynić ze swojego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. ?Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane ?za wykonywanie prawa i nie korzysta ?z ochrony. Sytuacja, w której szef wymusza na podwładnym zgodę ?na rozstanie za porozumieniem stron, może być uznana za naruszenie art. 8 k.p. albo za groźbę bezprawną, ?i skutkować przywróceniem do pracy albo odszkodowaniem dla pracownika.

Rzecz jasna, nie każdy przypadek polegający na tym, że szef stawia przed zatrudnionym wybór – zwolnienie dyscyplinarne albo porozumienie stron o rozwiązaniu umowy, będzie naruszać prawo. Dla tego, kto w sposób ciężki złamał swoje obowiązki i mógłby stracić etat bez wypowiedzenia, rozstanie ?za porozumieniem będzie korzystne, gdyż w świadectwie pracy nie będzie wzmianki o zwolnieniu dyscyplinarnym.

Zarówno oświadczenie pracodawcy, jak i oświadczenie pracownika ?o wyrażeniu zgody na pokojowe rozstanie może być odwołane tylko ?za zgodą drugiej ze stron. Innymi słowy – jeżeli do zawarcia porozumienia już doszło, jego jednostronne zerwanie będzie niemożliwe.

Pracodawca może zmienić kwalifikację prawną rozwiązania stosunku pracy – ze zwolnienia ?bez wypowiedzenia na rozwiązanie umowy za porozumieniem. ?W wyroku z 29 września 1998 r. (I PKN 346/98) Sąd Najwyższy uznał, że wyrażenie przez pracodawcę zgody na rozwiązanie angażu w drodze porozumienia stron, gdy wcześniej złożył jednostronne oświadczenie woli o jego rozwiązaniu bez wypowiedzenia z winy pracownika, oznacza, że w sposób dorozumiany cofnął wcześniejsze oświadczenie.

podstawa prawna: art. 61 i art. 87 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 121)

podstawa prawna: w związku z art. 300 k.p. art. 30 ustawy z 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)