Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku IV CSK 252/17 z 17 stycznia 2018 r.
Powód, będący obywatelem Danii, wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia spółki akcyjnej w sprawie podziału zysku, ewentualnie uchylenia uchwały jako sprzecznej z dobrymi obyczajami. Jako akcjonariusz mniejszościowy, powód twierdził, że uchwała podjęta została w celu jego pokrzywdzenia oraz pokrzywdzenia innych akcjonariuszy, niezwiązanych kapitałowo z akcjonariuszem większościowym. Przedmiotowa uchwała przeznaczyła zyski na kapitał zapasowy. Spółka od 2000 r. nie wypłacała osiągniętego zysku akcjonariuszom, ale sukcesywnie inwestowała w nowe przedsięwzięcia. Uchwały o zatrzymywaniu dywidendy nie były wcześniej zaskarżane przez akcjonariuszy.