Nie.
Taki rodzaj rozkładu czasu pracy byłby niezgodny z prawem. W myśl art. 133 k.p. w każdym tygodniu pracownikowi przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 go- dzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Według stanowiska Sądu Najwyższego wyrażonego w wyroku z 8 października 2009 r. (II PK 110/09) nieudzielenie przez pracodawcę przewidzianych prawem okresów odpoczynku narusza jego obowiązki ze stosunku pracy. W grę wchodzi niewykonanie zobowiązania przez wierzyciela (art. 471 kodeksu cywilnego).
Mając na względzie to, że uregulowane w dyrektywach i transponowane do kodeksu pracy okresy odpoczynku służą regeneracji sił pracownika w okresach dobowych i tygodniowych, to upływ czasu czyni niemożliwe wykonanie świadczenia polegającego na udzieleniu czasu wolnego.
Ta niemożliwość ma przy tym charakter obiektywny. Jednocześnie nie dochodzi jednak do wygaśnięcia zobowiązania na podstawie art. 475 § 1 k.c., gdyż dłużnik – pracodawca odpowiada za nieudzielanie czasu wolnego w terminach przewidzianych prawem.
To, że pracownicy złożyli oświadczenia, w których zgadzają się na takie ograniczenie, nie ma znaczenia.
Nie.
Rekompensata nadpracowanego czasu może nastąpić na wiele sposobów, np. poprzez:
Istotne jest przy tym to, że granicę rozliczenia wyznacza koniec okresu rozliczeniowego czasu pracy.
Nie
. Samo stosowanie ruchomych rozkładów czasu pracy z art. 1401 k.p. nie zwalnia z wymogu ustalania miesięcznych harmonogramów czasu pracy. Rozkłady takie trzeba tworzyć wtedy, gdy takie zmienne rozkłady są stosowane na podstawie porozumienia zawartego z organizacją związkową lub przedstawicielami pracowników.
Ruchome rozkłady czasu pracy wolno jednak też wprowadzić na podstawie pisemnych wniosków pracowni- ków. Wówczas rzeczywiście harmonogramy czasu pracy nie muszą być tworzone.
Zauważmy, że art. 129 § 4 pkt 3 k.p. odsyła przy tym do „rozkładów czasu pracy, o których mowa w art. 140
1
" k.p., bez ograniczenia tego tylko do stosowania możliwości wyboru godzin rozpoczęcia pracy przez pracownika (a więc bez ograniczenia do jednego z tych dwóch rodzajów rozkładów zmiennych).
Dlatego należy uznać, że w obu przypadkach zmiennych rozkładów z art. 1401 k.p. z wymogu tworzenia harmonogramów czasu pracy na okresy minimum miesięczne zwalniać będzie indywidualny wniosek pracownika.
Tak
. Jeśli zostaną wprowadzone w sposób przewidziany w kodeksie pracy, pracownicy samorządowi mogą być objęci przedłużonymi okresami rozliczeniowymi. Przepisy ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (DzU nr 223, poz. 1458 ze zm.) tylko w małym zakresie tworzą odrębną od kodeksu pracy regulację dotyczącą czasu pracy (zlecanie i rekompensowanie pracy nadliczbowej).
W pozostałej części stosuje się regulacje kodeksowe. Jak najbardziej dotyczy to także przedłużonych okresów rozliczeniowych z art. 129 § 2 k.p. -