• W jaki sposób pracodawca ma wypełnić poz. 39, 40, 41, 42 we wniosku WN-D np. za październik 2011? Firma jest spółką jawną, której właścicielami jest czterech wspólników:

– pierwszy ma 5 proc. udziałów i jest jednocześnie zatrudniony w innej firmie na umowę o pracę, ma lekki stopień niepełnosprawności,

– drugim wspólnikiem, który ma też 5 proc. udziałów, jest kobieta, która jednocześnie jest zatrudniona w innej firmie na umowę o pracę i nie ma orzeczenia o niepełnosprawności; od 23 czerwca 2011 przebywa jednak na zasiłku macierzyńskim,

– do trzeciego wspólnika należy 30 proc. udziałów (też nie ma orzeczenia o niepełnosprawności), a

– czwarty wspólnik ma 60 proc. udziałów i ma lekki stopień niepełnosprawności.

Czy te osoby należy traktować jako właścicieli-kierowników i wliczyć do stanu zatrudniania wykazywanego w poz. 39 – 42 na druku WN-D? Jak wyliczyć dla nich wymiar czasu pracy, skoro mają oni różne wartości udziałów w spółce?

Zgodnie ze stanowiskiem BON (BON-I-52311-369-2-LK/2011), które przekazał OBPON, osoby te należy traktować jako właścicieli-kierowników lub wspólników. Jest to zgodne z art. 5 załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z 6 sierpnia 2008 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 traktatu WE. Zatem wlicza się je do stanu zatrudnienia ogółem na podstawie tego przepisu jako jedną osobę (wartość „etatów” 1).

Jeżeli przystąpiłyby do tej działalności lub zakończyłyby ją w trakcie miesiąca, należy je ująć w tym stanie w wartości proporcjonalnej do okresu formalnego prowadzenia działalności.

Przykładowo jeżeli osoba zakończyłaby działalność 12 września, wliczałoby się ją do stanów w wartości 1 osoba x 12 dni prowadzenia działalności/30 dni, tj. liczba dni kalendarzowych w miesiącu.

Kiedy urlop

• Czy pracodawca po 1 czerwca br., od kiedy wszedł w życie art. 20c w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, musi udzielić pracownikowi urlopu dodatkowego za trzy lata wstecz, skoro firma zatrudnia go od 2005 r., a  pierwszy raz orzeczenie o niepełnosprawności dostarczył pracodawcy dopiero 1 sierpnia 2011? Z orzeczenia wynika, że podwładny ma ustalony stopień umiarkowany od 1 stycznia 2008, a orzeczenie komisja wydała 1 lutego 2008.

Ze stanowiska BON (BON-I-52311-369-2-LK/2011), udzielonego OBPON, wynika, że w obecnym stanie prawnym nie ma przepisów przewidujących utratę nabytego z mocy prawa, niezależnie od woli stron stosunku pracy.

Chodzi o uprawnienie do urlopu dodatkowego, o którym mówi art. 19 ustawy z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).

Jeżeli byłby to pierwszy urlop dodatkowy, pracownik nabyłby go po spełnieniu warunków określonych w art. 19 ust. 1 zdanie drugie ustawy, a jeżeli kolejny, to na zasadach ogólnych. Zatem jeżeli nabyte przez pracownika

prawo do urlopu dodatkowego nie przedawniło się w myśl kodeksu pracy, należy go udzielić także za lata wcześniejsze.

Efekt zachęty

• Czy miejsce wykonywania pracy ma znaczenie dla pracodawcy przy wykazywaniu efektu zachęty metodą jakościową?

Miejsce świadczenia pracy przez pracownika zatrudnionego na danym stanowisku pracy (etacie, stanowisku w siatce organizacyjnej stanowisk pracy) nie ma znaczenia, jeśli chodzi o możliwość wykazania efektu zachęty na podstawie art. 26b ust. 4 pkt 1 – 6 lub ust. 5 ustawy z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Tak wynika ze stanowiska BON (BON-I-52311-245-3-LK/2011), udzielonego OBPON w czerwcu 2011 r.

Zatem zastąpienie np. portiera portierem czy sprzątacza sprzątaczem, którzy zostali skierowani do pracy w innej lokalizacji, nie wyłącza możliwości wykazania efektu zachęty na tej podstawie.

Edyta Sieradzka - dyrektor ds. dofinansowań w Ogólnopolskiej Bazie Pracodawców Osób Niepełnosprawnych

Zobacz » Dobra Firma » Kadry i płace » Niepełnosprawny w firmie