[b]Czy niepełnosprawny zatrudniony na pełnym etacie może odmówić świadczenia pracy w godzinach nadliczbowych? Pracuję w systemie 3 zmianowym, w wyniku czego tygodniowy limit godzin przepracowanych w tygodniu jest przekroczony i wynosi 56 godzin. Pracodawca posiada moje orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (w stopniu lekkim, wydane na stałe). Nie składałem żadnego oświadczenia o dopuszczalności do pracy w godzinach nadliczbowych, i brak takiej informacji w umowie o pracę. [/b]

[b]Tak.[/b] Czas pracy osoby z orzeczonym lekkim stopniem niepełnosprawności nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Stosownie do art. 15 ust. 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B08A80E81334B5BB4B9BFF6D674022E5?id=257066]ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 ze zm.)[/link], żadna osoba niepełnosprawna, niezależnie od stopnia niepełnosprawności, nie może być zatrudniona w godzinach nadliczbowych. Ustawa nie zakazuje jednak świadczenia dodatkowej pracy przez niepełnosprawnego - możliwość tę jedynie ogranicza.

Co ważne, ustawa reglamentuje także możliwość zatrudniania pracownika w nocy. To z kolei oznacza, że pracodawca zatrudniając pracownika nawet z lekkim stopniem niepełnosprawności nie może zlecić mu pracy w systemie trzyzmianowym, bo naruszyłby w ten sposób przepisy o czasie pracy. W razie kontroli inspekcji pracy pracodawca mógłby - zgodnie z art. 281 pkt 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]kodeksu pracy[/link] - zostać ukarany grzywną wynoszącą nawet 30 tysięcy złotych.

Ograniczenia te mają na celu ochronę pracy niepełnosprawnych, którzy ze względu na mniejszą sprawność nie mogą podlegać w tym samym zakresie obowiązkom pracowniczym, co osoby w pełni sprawne.

Aby nocna czy nadliczbowa praca niepełnosprawnego wykonywana była zgodnie z prawem, potrzebna jest na nią uprzednia zgoda lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne pracowników (czyli lekarza medycyny pracy, z którym pracodawca ma podpisaną odpowiednią umowę) lub - w razie jego braku - lekarza sprawującego nad nim opiekę.

Nie ma tutaj znaczenia zgoda samego niepełnosprawnego. Wykroczeniem byłoby więc zatrudnienie niepełnosprawnego w godzinach nocnych czy w godzinach nadliczbowych nawet za jego zgodą, jednak bez odpowiedniego lekarskiego zezwolenia.

O zgodę na podjęcie pracy dodatkowej lub nocnej wystąpić musi pracownik. Dopiero po jej otrzymaniu, niepełnosprawny przekazuje ją pracodawcy, który na tej podstawie może dopuścić niepełnosprawnego do jej wykonywania.

Oczywiście koszty niezbędnych w tym zakresie badań obciążają zawsze pracodawcę.

[b]Podsumowując, jeśli pracownik nie chce świadczyć pracy nadliczbowej, to nie powinien występować do lekarza o stosowną zgodę. Natomiast pracodawca w żadnym wypadku nie może zmusić niepełnosprawnego do takiej pracy. Z tego też powodu nie mogą pracownika dotknąć żadne negatywne konsekwencje (kary, zwolnienie z pracy itp.).[/b]

[i] Podstawa prawna:

- art. 15 i art. 16 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B08A80E81334B5BB4B9BFF6D674022E5?id=257066]ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 ze zm.)[/link],

- art. 281 pkt 5 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]ustawy z 26 czerwca 1974 r. kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz 94 ze zm)[/link].[/i]

[ramka][b]Więcej o zatrudnianiu pracowników niepełnosprawnych w serwisie: [link=http://www.rp.pl/temat/56614.html]rp.pl » Dobra Firma » Kadry » Niepełnosprawny w firmie[/link][/b] [/ramka]