O tym, jak płacić, rozstrzygają ogólne przepisy prawa cywilnego. Wynika z nich, że jeżeli miejsce spełnienia świadczenia nie jest oznaczone ani nie wynika z właściwości zobowiązania, powinno być ono spełnione tam, gdzie w chwili powstania zobowiązania dłużnik miał zamieszkanie lub siedzibę.

Jednakże świadczenie pieniężne (a więc m.in. właśnie czynsz najmu) powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia. Jeżeli wierzyciel zmienił miejsce zamieszkania lub siedzibę po powstaniu zobowiązania, ponosi spowodowaną przez tę zmianę nadwyżkę kosztów przesłania (art. 454 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70928]kodeksu cywilnego[/link]).

[srodtytul]Przelew wygodny, choć ryzykowny[/srodtytul]

Na ogół jednak kodeksowe zasady dokonywania płatności znajdą zastosowanie jedynie w ostateczności. W dobie przelewów elektronicznych najemcy będą raczej korzystać z usług bankowych. Dobrze zastrzec to w umowie najmu. Zauważmy bowiem, że przelew bankowy jest włączeniem do transakcji trzeciego podmiotu. Wymaga zatem jakiegoś porozumienia stron w tej sprawie. Może ono przybrać różne formy. Strony nie muszą podpisywać tu odrębnych dokumentów, wystarczy wymiana e-maili czy nawet ustne porozumienie. Równie dobrze rolę tę spełni stosowna notka na fakturze, często wykorzystywana w praktyce.

Pamiętajmy jednak, że przelew to nie tylko wygoda, ale i pewne ryzyko. Świadczenie spełniasz z chwilą, gdy pieniądze znajdą się na koncie wynajmującego. Nie wystarczy samo złożenie dyspozycji w banku czy jego systemie internetowym. Jeśli przelew opóźni się, odpowiedzialność względem wynajmującego ponosi najemca. Za nieterminowe wykonanie zlecenia i wynikłe z tego tytułu kłopoty możesz oczywiście domagać się odszkodowania od banku, ale z obowiązków względem wynajmującego bynajmniej cię to nie zwalnia.

Inną kwestią jest czas zapłaty. Najemca obowiązany jest uiszczać czynsz w terminie umówionym. Jeżeli termin płatności czynszu nie jest w umowie określony, czynsz powinien być płacony z góry.

[srodtytul]W ustalonym terminie[/srodtytul]

[b]Gdy najem ma trwać nie dłużej niż miesiąc – czynsz płacimy za cały czas najmu, a gdy najem ma trwać dłużej niż miesiąc albo gdy umowa była zawarta na czas nieoznaczony – miesięcznie, do dziesiątego dnia miesiąca (art. 699 k.c.). [/b]

Zapłata z wyprzedzeniem nie jest zresztą w kodeksie cywilnym regułą. Dla porównania można przytoczyć przepisy o dzierżawie. Tam czynsz – jeżeli termin jego płatności nie jest w umowie oznaczony – jest płatny z dołu w terminie zwyczajowo przyjętym, a w braku takiego zwyczaju – półrocznie z dołu (art. 699 k.c.).

[ramka][b]Uwaga [/b]

Umowa najmu polega na tym, że jedna ze stron zobowiązuje się oddać rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, druga zaś – płacić za to wynajmującemu umówiony czynsz. Tę pierwszą określa się mianem wynajmującego, drugą zaś – najemcy. [/ramka]