Pracodawcy bardzo często mają wątpliwości związane z tym, jak liczyć wymiar urlopu osoby zatrudnionej na zastępstwo, szczególnie gdy nie wiedzą, kiedy dokładnie wróci zastępowany pracownik. Jeśli nie wskażą konkretnej daty rozwiązania umowy na zastępstwo, co oczywiście jest zgodne z prawem, nie będą mogli odmówić zastępcy urlopu w pełnym wymiarze 20 lub 26 dni.

W takim bowiem nabędzie on prawo do wypoczynku 1 stycznia danego roku kalendarzowego. Nie zmieni tego nawet fakt, że zastępowana osoba ma wrócić do pracy w ciągu roku, np. w marcu czy kwietniu.

[srodtytul]Ważna data[/srodtytul]

Warto pamiętać, że czas trwania umowy na zastępstwo może być określony przez wskazanie w niej określonej daty, do której ma trwać. Można też w angażu wskazać, że stosunek pracy trwa do dnia powrotu zastępowanego pracownika. Jeśli w umowie strony zapiszą, że trwa ona do powrotu osoby zastępowanej, nie będzie można przewidzieć okresu jej trwania.

[srodtytul]Czasem można proporcjonalnie[/srodtytul]

Nie będzie zatem możliwe zastosowanie zasady proporcjonalnego ustalania wymiaru urlopu. Należy wtedy przyjąć, że dla potrzeb udzielania wolnego stosunek pracy z zastępcą będzie trwać do końca roku kalendarzowego.

Jeśli umowa na zastępstwo w zawiązku z powrotem zastępowanej osoby – zostanie rozwiązana w trakcie roku kalendarzowego, trzeba udzielić zastępcy urlopu w wymiarze proporcjonalnym.

Zdarza się także, że wykorzysta on urlop w wyższym wymiarze niż wynikający z okresu przepracowanego u pracodawcy. W takiej sytuacji u kolejnego pracodawcy przysługuje mu urlop w odpowiednio niższym wymiarze. Nie może on bowiem przekroczyć należnego podwładnemu wymiaru wolnego.

[ramka][b]Przykład[/b]

Pracownik był zatrudniony na czas zastępstwa od grudnia 2007 r. Jego umowa określała, że stosunek pracy będzie trwać do dnia powrotu zastępowanej osoby.

1 stycznia 2008 r. uzyskał prawo do 20 dni urlopu (jego staż pracy wynosił osiem lat). Pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę z końcem marca 2008 r. W związku z tym jego urlop zredukował się do pięciu dni (3/12 x 20 dni). Pracownik jednak w lutym wyjechał na narty na osiem dni roboczych. A zatem pracodawca nie mógł już odzyskać tych trzech dni wolnego. Pracownik jednak rozpoczął pracę w innej firmie w kwietniu 2008 r. Wymiar jego urlopu uległ wtedy zmniejszeniu o trzy dni.[/ramka]

[i]Podstawa prawna:

- art. 25 § 1, art. 153, art. 155[sup]1[/sup] [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=76037]kodeksu pracy (tekst jedn. DzU z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)[/link][/i]