Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej organizuje dyrektor generalny urzędu, na stanowiska granicznego lekarza weterynarii i jego zastępcy – główny lekarz weterynarii, a powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy – wojewódzki lekarz weterynarii. O tym, czyja to konkretnie kompetencja, decyduje resort, gdzie znajduje się wakat do obsadzenia. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych posadach w służbie cywilnej, a sam nabór do niej jest otwarty i konkurencyjny.

[srodtytul]ZASADY WERBUNKU[/srodtytul]

Oznacza to, że dyrektor generalny urzędu ma obowiązek upowszechniać informacje o tych wolnych stanowiskach pracy. Ogłasza w tym celu o naborze w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie o naborze powinno określać:

- nazwę i adres urzędu,

- stanowisko pracy,

- wymagania z nim związane zgodnie z opisem danego stanowiska, z podziałem na niezbędne i dodatkowe,

- zakres zadań wykonywanych,

- potrzebne dokumenty,

- termin i miejsce ich składania.

Trzeba w nim również wyznaczyć termin na złożenie dokumentów przez kandydatów, nie krótszy niż dziesięć dni od dnia opublikowania ogłoszenia.

[srodtytul]Ogłaszamy listę[/srodtytul]

Wyniki przeprowadzonego naboru do korpusu służby cywilnej stanowią informację publiczną. Po upływie terminu przewidzianego na złożenie dokumentów dyrektor generalny urzędu niezwłocznie upowszechnia listę kandydatów, którzy spełniają wszystkie wymagania. Listę tę umieszcza w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu i dodatkowo w Biuletynie. Zaznaczam, że na liście nie podaje danych wszystkich kandydatów, którzy przystąpili do naboru, a jedynie tych, którzy sprostali warunkom postawionym w ogłoszeniu o naborze. Oznacza to, że dokonuje wstępnej weryfikacji kandydatów pod kątem wymagań:

- formalnych wskazanych w ogłoszeniu,

- jakie muszą spełniać członkowie służby cywilnej.

[srodtytul]Konieczny protokół[/srodtytul]

Protokół z przeprowadzonego naboru kandydatów na wolne stanowiska w służbie cywilnej ma umożliwić sprawdzenie rzetelności selekcji. Określa on w szczególności:

- stanowiska pracy do obsadzenia,

- liczbę kandydatów oraz imiona, nazwiska i adresy maksymalnie pięciu najlepszych z nich uszeregowanych według stopnia spełniania kryteriów,

- zastosowane metody i techniki naboru,

- uzasadnienie dokonanego wyboru.

Przepisy nie precyzują, z jakich metod musi skorzystać dyrektor. Ocena poszczególnych kandydatów i sprawdzanie ich przydatności do pracy na danym stanowisku musi jednak przebiegać według obiektywnych kryteriów i podlegać kontroli. Za taką interpretacją przemawia także wymóg zamieszczenia w protokole uzasadnienia wyboru kandydata. Ma to bowiem przeciwdziałać obsadzaniu stanowisk np. przez rodzinę i znajomych dyrektora.

[srodtytul]Drugi na liście ma szanse[/srodtytul]

Ze szczególną sytuacją mamy do czynienia, gdy po trzech miesiącach od zatrudnienia nowego członka korpusu służby cywilnej jego stosunek pracy wygasa. Przyczyna może być różna, np. nieprzedłużenie mu pierwszej umowy. Nie przeprowadzamy wtedy nowego naboru na to samo stanowisko. Dyrektor generalny ma wówczas prawo zatrudnić kolejną osobę spośród najlepszych kandydatów wyłonionych w trakcie naboru.

[srodtytul]ZWYKŁY SZEREGOWIEC[/srodtytul]

Zwycięskiego w naborze kandydata czeka długa kariera zawodowa. Na początek możemy mu jednak zaoferować jedynie angaż okresowy najwyżej na trzy lata. Najpierw więc zostaje on szeregowym pracownikiem. Dopiero kolejna umowa, jaką mu zaproponujemy, może mieć charakter stały. W szczególnych sytuacjach mamy prawo zawrzeć z nim umowę bezterminową, zanim jeszcze upłynie pierwsza okresowa, np. na umotywowany wniosek jego bezpośredniego przełożonego. Zainteresowany musi jednak przepracować w służbie cywilnej co najmniej rok. Wniosek należy kierować do dyrektora generalnego urzędu.

[srodtytul]Kolejna też terminowa[/srodtytul]

Dopuszczalne jest również – według uchwały SN z 18 listopada 2004 r. (II PZP 10/04) – podpisanie umowy o pracę na czas określony z osobą podejmującą pracę w służbie cywilnej nie pierwszy raz. Takie rozwiązanie podlega jednak rygorom określonym w art. 251 kodeksu pracy. W świetle tego przepisu trzecia z kolei umowa okresowa przekształca się w stałą, jeśli przerwa między pierwszą a drugą nie przekroczyła miesiąca.

[srodtytul]Służba przygotowawcza [/srodtytul]

Dyrektor generalny może skierować pracownika podejmującego pierwszy raz pracę w służbie cywilnej do odbycia służby przygotowawczej. Wolno mu tak postąpić, gdy uzna, że wiedza i doświadczenie zawodowe kandydata nie wystarcza do pełnienia powierzonych mu funkcji i wymaga on przeszkolenia. Służba przygotowawcza ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie do należytego wykonywania obowiązków służbowych. Przeszkolenie organizuje sam dyrektor, a ma ono umożliwić zapoznanie się z podstawowymi aktami prawnymi regulującymi funkcjonowanie urzędu oraz z jego strukturą i zadaniami. Służba przygotowawcza trwa maksymalnie trzy miesiące.

[srodtytul]TERAZ NA URZĘDNIKA [/srodtytul]

Urzędnikiem służby cywilnej jest osoba zatrudniona na podstawie mianowania. Należy jednak pamiętać, że zarówno pracownik, jak i urzędnik służby cywilnej są jednocześnie członkami korpusu służby cywilnej. Osoby pracujące na zwykłej umowie są nazywane w ustawie pracownikami, co nie oznacza, że urzędnicy służby cywilnej nie mają statusu pracowniczego. Obie kategorie członków korpusu służby cywilnej są zatrudnione w ramach stosunku pracy. Urzędnikiem służby cywilnej może jednak zostać tylko jej wcześniejszy pracownik. O uzyskanie mianowania wolno się ubiegać temu, kto:

- jest pracownikiem służby cywilnej,

- ma co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej lub uzyskał zgodę dyrektora generalnego urzędu na przystąpienie do postępowania kwalifikacyjnego przed upływem tego terminu, jednak nie wcześniej niż po dwóch latach od nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej,

- ma tytuł magistra lub równorzędny,

- zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej,

- jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony.

[srodtytul]Najpierw postępowanie kwalifikacyjne[/srodtytul]

Zainteresowany ubiegający się o mianowanie na urzędnika służby cywilnej musi przejść postępowanie kwalifikacyjne, kierując do szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów zgłoszenie między 1 stycznia a 31 maja. W takim samym terminie absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej składają wniosek o mianowanie w służbie cywilnej. Muszą spełniać jedynie dwa warunki:

- być wcześniej pracownikiem służby cywilnej,

- znać co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej.

Zadaniem tej szkoły jest kształcenie i przygotowanie do służby publicznej urzędników służby cywilnej oraz kadr wyższych urzędników administracji. Jej absolwent znajduje się zatem w lepszej sytuacji od pracowników, którzy muszą przejść postępowanie kwalifikacyjne. O mianowaniu absolwenta KSAP przesądza bowiem samo ukończenie szkoły i złożenie wniosku, a nie, jak w przypadku pozostałych, uzyskane w trakcie kształcenia wyniki przeliczane później na punkty. Postępowanie kwalifikacyjne prowadzi KSAP.