Od 23 października 2018 r. orzeczenia o niepełnosprawności znów mogą zawierać symbol schorzenia 02-P. Zmianę, która przywróciła tę możliwość, wprowadziła nowelizacja ustawy o rehabilitacji (ustawa z 13 września 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; DzU poz. 1925).

Czytaj także: NSA: choroba psychiczna nie zwalnia członka zarządu z odpowiedzialności za długi spółki

Pracodawcy, którzy z powodu braku w orzeczeniu wydanym pracownikowi takiego kodu nie otrzymali dofinansowania do wynagrodzenia tej osoby lub otrzymali je w mniejszej wysokości, mogą się teraz starać o wyrównanie nawet od 27 czerwca 2018 r.

W tym celu pracownik niepełnosprawny, który otrzymał orzeczenie w czasie, gdy zespoły orzekające nie wpisywały na nich symbolu 02-P (tj. od 27 czerwca do 22 października 2018 r.) powinien postarać się o jego uzupełnienie. Uzupełnieniem jest zaświadczenie – wydane na wniosek pracownika przez Zespół ds. Orzekania – potwierdzające, że podstawę zaliczenia do stopnia niepełnosprawności określonego w orzeczeniu stanowiła choroba psychiczna. Wzór wniosku o wydanie takiego zaświadczenia, a także wzór samego zaświadczenia opublikowało Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w Biuletynie Informacji Publicznej.

Jak wynika ze stanowiska PFRON, podstawą do korekty jest zaświadczenie wyłącznie w powiązaniu z orzeczeniem bez symbolu 02-P. Pracodawca może skorygować stany zatrudnienia, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 (ulgi) lub art. 26a ust. 1b (dofinansowania). Korekta może dotyczyć stanów wykazanych począwszy od daty dostarczenia orzeczenia, które nie zawierało symbolu 02-P (a nie od daty dostarczenia zaświadczenia) >patrz stanowisko PFRON.

Edyta Sieradzka wiceprezes Ogólnopolskiej Bazy Pracodawców Osób Niepełnosprawnych

Wytyczne funduszu

Stanowisko Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych z 24 października 2018 r. w sprawie wyrównania dofinansowań do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

W świetle obowiązujących przepisów określających warunki ubiegania się o dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych sposób dokumentowania szczególnych schorzeń, o których mowa w art. 26a ust. 1b ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych reguluje załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 22 czerwca 2016 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych. Zgodnie z objaśnieniem nr 8 do tego załącznika, w odniesieniu do okresów sprawozdawczych począwszy od stycznia 2011 r. osobami o szczególnych schorzeniach są osoby, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję oraz osoby niewidome. Stwierdzenie dotyczące schorzenia może wynikać z sentencji, symbolu przyczyny niepełnosprawności, wskazań lub uzasadnienia podanego na orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności.

Wliczanie pracownika do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych ze schorzeniem specjalnym reguluje art. 2a ust. 4 ww. ustawy o rehabilitacji, który stanowi, że art. 2a ust. 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów potwierdzających wystąpienie u pracownika schorzeń, o których mowa w art. 26a ust. 1b. W związku z powyższym, osobę niepełnosprawną, z której orzeczenia wynika, że posiada schorzenie szczególne, można uwzględnić jako osobę posiadającą takowe schorzenie od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, które zawiera stwierdzenie dotyczące schorzenia szczególnego.

Na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 19 czerwca 2018 r. (SK 19/17) organy orzekające o niepełnosprawności utraciły podstawę do zamieszczania w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności symbolu niepełnosprawności. Jednakże taką możliwość przywrócił art. 2 ustawy z 13 września 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. W świetle tej ustawy, zespół ds. orzekania o niepełnosprawności, po uprawomocnieniu orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wydanego w okresie od 27 czerwca do dnia poprzedzającego wejście w życie nowelizacji ustawy o rehabilitacji (tj. do 22 października 2018 r.) – na wniosek osoby niepełnosprawnej, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku – będzie wydawał zaświadczenie potwierdzające, że podstawę zaliczenia do stopnia niepełnosprawności stanowiła choroba, o której mowa w art. 26a ust. 1b ustawy o rehabilitacji. Pracodawca korzystający z dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, który otrzyma określone we wspomnianej ustawie zaświadczenie potwierdzające przyczynę niepełnosprawności, stanowiące swego rodzaju uzupełnienie wcześniejszego orzeczenia o stopniu niepełnosprawności – może na podstawie takiego kompletu dokumentów skorygować wnioski za okresy od dnia przedstawienia mu orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Zaświadczenie, o którym mowa w ustawie z 13 września 2018 r., będzie uznawane przez PFRON w przypadku dofinansowań do wynagrodzeń – wyłącznie w powiązaniu z orzeczeniem wydanym w okresie pomiędzy 27 czerwca a 22 października 2018 r. Wzór wniosku osoby niepełnosprawnej o wydanie zaświadczenia o podstawie zaliczenia do stopnia niepełnosprawności oraz wzór zaświadczenia o podstawie zaliczenia do stopnia niepełnosprawności dostępny jest w Biuletynie Informacji Publicznej MRPiPS.