Uprawnienie do korekty deklaracji niesie ze sobą możliwość samodzielnego naprawienia błędów w rozliczeniach dla celów podatkowych, a co za tym idzie, gdy kontrolowany zapłaci należny podatek wraz z odsetkami w prawidłowej wysokości, pozwala na przerwanie dalszego naliczania odsetek, a także w dużej mierze może pozwolić na ograniczenie odpowiedzialności karnoskarbowej (por. art. 16a ustawy z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy).
Jak jednak wskazywaliśmy we wcześniejszych artykułach cyklu, zgodnie z art. 81b § 1 pkt 1 o.p. uprawnienie do skorygowania deklaracji ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą. W takim przypadku złożona korekta nie wywołuje skutków prawnych, a organ podatkowy zawiadamia pisemnie składającego korektę o jej bezskuteczności.
Należy mieć jednak na uwadze, że zgodnie z art. 81b § 1 pkt 2 o.p. uprawnienie do skorygowania deklaracji przysługuje nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, a po zakończeniu postępowania podatkowego – jedynie w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.
Tym samym doręczenie protokołu kontroli (formalny moment zakończenia kontroli) powodować będzie po stronie kontrolowanego możliwość przeprowadzenia korekty deklaracji objętej tą kontrolą – aż do momentu wszczęcia w tym zakresie postępowania podatkowego, zatem także w przypadku złożenia zastrzeżeń do protokołu kontroli. Złożenie korekty deklaracji zgodnie z wszystkimi postanowieniami protokołu kontroli powinno tym samym w praktyce prowadzić do zakończenia czynności organów podatkowych w sprawie w omawianym zakresie. Co istotne, co do zasady możliwe jest także złożenie korekty tylko w odniesieniu do części ustaleń protokołu, z którymi podatnik się zgadza, a w pozostałym zakresie wejście w spór.
- Joanna Zawiejska-Rataj
- Artur Podsiadły