Spółka spełnia warunki do korzystania z uproszczeń z ustawy o rachunkowości przewidzianych dla małych jednostek. Dotychczas stosowała przepisy ustawy w pełnym zakresie, ponieważ jej sprawozdania finansowe podlegały obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta. Zawarte przez spółkę umowy leasingu na potrzeby bilansowe były więc ujmowane w księgach według art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości – przedmioty umowy spółka zaliczała do swoich aktywów trwałych. Czy korzystanie z uproszczenia dla małych jednostek, polegającego na ujmowaniu leasingu na zasadach podatkowych, oznacza, że umowy leasingowe ujmowane dotychczas na zasadach obowiązujących jednostki, których sprawozdanie podlegało badaniu, powinny zostać przekwalifikowane i w jakiś szczególny sposób przedstawione w sprawozdaniu? A może nowe, uproszczone zasady należy stosować tylko do nowych umów? – pyta czytelnik.