Tak uznał oddział w Lublinie w decyzji nr DI/200000/43/793/ 2023.

Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy, który zawarł z pracownikami umowy na podnoszenie kwalifikacji. Pracodawca zobowiązywał się do wyrażenia zgody na naukę i częściowego pokrycia kosztów. Z kolei pracownik zobowiązywał się w niej, że zwróci koszty dofinansowania proporcjonalnie do okresu zatrudnienia, jeżeli przed upływem trzech lat od zakończenia kursów czy studiów złoży wypowiedzenie umowy o pracę.

Tak też wydarzyło się w jednym przypadku. W okresie wypowiedzenia pracownik złożył wniosek o umorzenie zwrotu kosztów dofinansowania i uzyskał na to zgodę. Przedsiębiorca miał wątpliwości, czy w opisywanym przypadku kwota umorzonego zwrotu dofinansowania będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Co na to ZUS? Przypomniał, że nie od każdej kwoty płatnik odprowadza należności. Wyłączenia zawarte są w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej ws. szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU 2023 r., poz. 728). Jedno z nich zawarte jest w § 2 ust. 1 pkt 29. Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek nie stanowi m.in. wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyłączeniem wynagrodzeń, które dostaje on za czas urlopu szkoleniowego oraz zwolnienia z części dnia pracy, przysługującego osobom podejmującym naukę lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Jak pisze na łamach "Rzeczpospolitej" Paulina Szewioła, w tym przypadku ZUS zastosował literalną wykładnię przepisu. Uznał, że przepis ten nic nie mówi o umorzeniu kwoty dofinansowania na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, więc darowaną pracownikowi sumę należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek.