Rokowania poprzedzające zawarcie układu lub jego zmianę to tak naprawdę negocjacje prowadzone między tzw. partnerami społecznymi – czyli pracodawcą i organizacjami związkowymi – nad tekstem układu, a poprawniej nad jego warunkami. Ani kodeks pracy, ani inne przepisy zbiorowego prawa pracy nie regulują jakiejś konkretnej procedury, którą partnerzy społeczni powinni stosować w trakcie rokowań, np. kolejnych etapów i terminu negocjacji czy sposobu, w jakim partnerzy dochodzą do porozumienia. Brak wyraźnej regulacji w tym zakresie jest wyrazem woli ustawodawcy, aby dać partnerom społecznym pełną wolność prowadzenia negocjacji. Strony mogą więc prowadzić rokowania tak, jak chcą, byle przestrzegano pewnych podstawowych zasad opisanych w przepisach zbiorowego prawa pracy.