Aby przeanalizować pomoc, jaką możemy uzyskać z urzędu pracy, trzeba rozróżnić „wszystkich bezrobotnych” od „bezrobotnych znajdujących się w szczególnej sytuacji na rynku pracy” .
; dalej ustawa) uzależnia bowiem zakres wsparcia od „przynależności” osoby do jednej z tych grup.
Już na wstępie obowiązki pracodawcy związane z przyjęciem do pracy bezrobotnego są zmniejszone. Z Funduszu Pracy, a nie ze środków firmy, finansowane są koszty badań lekarskich lub psychologicznych mających na celu:
- stwierdzenie zdolności bezrobotnego do wykonywania pracy, uczestnictwa w szkoleniu lub przygotowaniu zawodowym dorosłych, odbywania stażu, wykonywania prac społecznie użytecznych,
- określenie szczególnych predyspozycji psychofizycznych wymaganych do wykonywania zawodu.
O możliwości uzyskania wsparcia należy dowiadywać się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla miejsca prowadzenia działalności. Tam również można uzyskać informacje dotyczące aktualnych możliwości finansowych urzędu, wniosku, zawarcia umowy itp.
Należy bowiem pamiętać, że pracodawca pragnący otrzymać „dotowanego” pracownika powinien pierwsze kroki poczynić do właściwego powiatowego urzędu pracy. Nie mówimy bowiem o formach „roszczeniowych”.
Tutaj uprawnienia mogą wynikać z zawartej umowy, a roszczenie powstaje dopiero po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku pracodawcy.
Odrzucenie wniosku może być podyktowane chociażby aktualnym poziomem środków na dany cel pozostającym do dyspozycji PUP albo polityką „dotacyjną” prowadzoną przez konkretny urząd pracy (większy nacisk na określone formy aktywizacji bezrobotnych w połączeniu ze wsparciem pracodawców).
Na stronach internetowych urzędów pracy można znaleźć w tym zakresie nie tylko podstawowe informacje, ale także pobrać niezbędne dokumenty, m.in.
- wnioski odnoszące się do poszczególnych rodzajów wsparcia idącego za zatrudnieniem lub inną formą „przyjęcia do pracy” bezrobotnego,
- formularze o otrzymaniu pomocy publicznej.
Ważne! Na podstawie art. 11 ustawy z 27 sierpnia 1997 o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jedn. DzU z 2011 nr 127, poz. 721 ze zm.) osoba niepełnosprawna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako poszukująca pracy, niepozostająca w zatrudnieniu, może również korzystać na zasadach takich jak bezrobotni z następujących usług lub instrumentów określonych w ustawie o promocji, m.in.
- szkoleń,
- stażu,
- prac interwencyjnych,
- przygotowania zawodowego dorosłych,
- badań lekarskich lub psychologicznych, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
W przypadku niepełnosprawnych poszukujących pracy niepozostających w zatrudnieniu finansowane są one ze środków PFRON.
Mówimy tutaj zatem nie tylko o osobach będących formalnie bezrobotnymi, ale również osobami, które nie spełniają warunków do uznania za bezrobotne. Ważne, by nie pozostawały w zatrudnieniu. Mogą więc np. wykonywać pracę na podstawie umów-zleceń czy o dzieło, gdyż „zatrudnienie” oznacza tutaj jedynie wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego oraz umowy o pracę nakładczą.
Zatrudnienie bezrobotnego – poza ewentualnym dofinansowaniem z urzędu pracy – wiązać się może też ze zmniejszeniem obciążeń składkowych. Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają bowiem składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za zatrudnione osoby bezrobotne, które ukończyły 50 lat.
Zwolnienie to przysługuje przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę.
Przy założeniu że pracownik został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy ze stawką minimalnego wynagrodzenia, oszczędności pracodawcy wyniosą odpowiednio:
- na składkach na FP 1386 zł x 2,45 proc. x 12 miesięcy = 407,52 zł,
- na składkach na FGŚP 1386 zł x 0,10 proc. x 12 miesięcy = 16,68 zł.
Warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby skorzystać z tego zwolnienia, są następujące:
- zatrudnienie musi nastąpić na podstawie umowy o pracę,
- osoba bezrobotna ukończyła 50 rok życia przed dniem zatrudnienia,
- bezpośrednio przed podjęciem zatrudnienia pozostawała ona w rejestrze osób bezrobotnych przez ciągły okres co najmniej 30 dni.
Grupa objęta największą pomocą
Osoba w szczególnej sytuacji na rynku pracy to bezrobotny:
- do 25 roku życia lub powyżej 50 roku życia,
- bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego,
- samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia,
- który po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjął zatrudnienia,
- niepełnosprawny,
- po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego (mowa o nim w art. 50 ust. 2 pkt 2 ustawy),
- kobieta, która nie podjęła zatrudnienia po urodzeniu dziecka,
- bezrobotny długotrwale.
Co musi zrobić pracodawca
Obowiązki firmy po przyjęciu stażysty:
- zapoznanie z programem stażu,
- poinformowanie o jego obowiązkach i uprawnieniach,
- zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków odbywania stażu na zasadach przewidzianych dla pracowników,
- zapewnienie profilaktycznej ochrony zdrowia w zakresie przewidzianym dla pracowników,
- przeszkolenie na zasadach przewidzianych dla pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych oraz zapoznanie z obowiązującym regulaminem pracy,
- przydzielenie, na zasadach przewidzianych dla pracowników, odzieży i obuwia roboczego, środków ochrony indywidualnej oraz niezbędnych środków higieny osobistej,
- zapewnienie, na zasadach przewidzianych dla pracowników, bezpłatnych posiłków i napojów profilaktycznych,
- niezwłoczne, nie później niż w terminie siedmiu dni, poinformowanie starosty o przypadkach przerwania odbywania stażu, o każdym dniu nieusprawiedliwionej nieobecności oraz o innych zdarzeniach istotnych dla realizacji programu,
- niezwłoczne, nie później niż w terminie siedmiu dni po zakończeniu realizacji programu stażu, wydanie opinii o przebiegu stażu,
- dostarczanie staroście w terminie pięciu dni po zakończeniu każdego miesiąca stażu podpisanej listy obecności.
Ważne definicje
FORMY WSPARCIA „FINANSOWO OSOBOWE”
Pomoc, o udzielenie której może się starać pracodawca, może polegać na dopłacie do wynagrodzenia tych osób, a niekiedy pokryciu kosztów dodatkowych związanych z zatrudnieniem
Przepisy o wspieraniu zatrudnienia bezrobotnych przewidują kilka możliwości otrzymania przez pracodawcę zatrudniającego osoby bezrobotne określonej gratyfikacji finansowej. Starając się o ich uzyskanie, trzeba spełnić określone warunki.
– prace interwencyjne
– roboty publiczne
– staże – przygotowanie zawodowe dorosłych
– to, co w odniesieniu do „pozostałych bezrobotnych"
– staże
– to, co w odniesieniu do „pozostałych bezrobotnych"
– dofinansowanie wyposażenia miejsca pracy
– koszty składek na ubezpieczenia społeczne
CZASEM ZAMIAST PIENIĘDZY TZW. POMOC OSOBOWA
Na wsparcie urzędu pracy może też liczyć firma, która podejmie się przyuczenia bezrobotnych do wykonywania pracy
Sposobem na to przyuczenie są staże i przygotowanie zawodowe dorosłych. Co więcej nie zawsze chodzi o osoby bezrobotne, ale niekiedy też zarejestrowane jako poszukujące pracy.
Są to formy praktycznego „szkolenia” w trakcie świadczenia pracy. Pracodawca przyjmujący do siebie te osoby zyskuje przede wszystkim ich nieodpłatną pracę, nie ponosi bowiem prawie żadnych kosztów wynagrodzeń tych osób.
Zakres uprawnień zależy od formy przygotowania do pracy
Ramy czasowe
Kwestie finansowe
