[b]Pracodawca wystawił z czterodniowym opóźnieniem, w stosunku do daty ważności ostatniego lekarskiego zezwolenia na pracę, skierowanie na badania okresowe, które zawierało bardzo istotne błędy formalne co do czynników narażeń zawodowych. Czy w takim wypadku może nie dopuścić do pracy pracownika proszącego o wystawienie wiarygodnego dokumentu?[/b]

[b]Tak. [/b]Pracodawcy nie wolno bowiem dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=D227C092D7454FAD5A6FED3823CA1A4B?id=76037]k.p.[/link]).

Jednocześnie należy podkreślić, że [b]nie może traktować tego przepisu jako sposobu na odsuwanie od pracy, a jego obowiązkiem jest terminowe wystawienie prawidłowego skierowania na badania profilaktyczne[/b].

W dokumencie tym konieczne jest wskazanie czynników narażeń zawodowych odpowiadających rzeczywistym warunkom pracy danej osoby. W przeciwnym razie nie można przyjąć, że orzeczenie lekarskie dotyczy stanowiska, jakie pracownik zajmuje. [b]Słuszność ma zatem pracownik z pytania, domagając się sprostowania skierowania, co pracodawca powinien bezwzględnie uczynić. [/b]

Obowiązki pracodawcy w zakresie bhp należą do najważniejszych ze względu na ochronę życia i zdrowia wykonujących pracę (art. 94 pkt 4, art. 207 k.p.). Ich naruszenie jest wykroczeniem przeciwko prawom pracownika (art. 283 k.p.). Ponadto na podstawie art. 220 k.k. przestępstwem jest niedopełnienie obowiązku przez osobę odpowiedzialną za stan bhp, jeżeli wskutek tego niedopełnienia pracownik został narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. 

Warto też zauważyć, że gdyby pracownik uzyskał orzeczenie lekarskie dopuszczające do pracy na podstawie skierowania wystawionego umyślnie błędnie przez pracodawcę, a miałby miejsce wypadek przy pracy, pracodawca mógłby (zależnie od innych okoliczności) ponieść odpowiedzialność uzupełniającą za skutki wypadku przy pracy, za działanie lub zaniechanie powodujące szkodę (art. 41[sup]5[/sup] k.p. w związku z art. 300 k.p.).

Z powyższego wynika, że wystawienie prawidłowego skierowania leży także w interesie pracodawcy.