Naruszanie dóbr osobistych członków organów spółek kapitałowych uchwałą zgromadzenia w przedmiocie absolutorium

Przedmiotem obrad zwyczajnych zgromadzeń wspólników (walnych zgromadzeń) powinno być podjęcie uchwały absolutoryjnej dla członków organów spółki z wykonania przez nich obowiązków (art. 231 § 2 pkt. 3oraz art. 395 § 2 pkt 3 k.s.h.). Na wstępie przypomnieć należy jednak, że choć absolutorium stanowi swoiste rozliczenie z piastunem spółki z wykonywania przez niego obowiązków, to jednak pomiędzy uchwałą o zatwierdzeniu sprawozdania finansowego a udzieleniem absolutorium nie zachodzi koniunkcja. Wystąpić więc może sytuacja, gdy zatwierdzone zostanie sprawozdanie finansowe a nie zostanie udzielone absolutorium. Sytuacja odwrotna również jest możliwa. Jeżeli jednak sytuacja ekonomiczna spółki jest dobra, a do działalności członków jej organów trudno byłoby kierować jakieś zarzuty, wówczas zarządcy i nadzorcy słusznie oczekują, że absolutorium zostanie im udzielone. W odniesieniu do głosowania w przedmiocie udzielenia (bądź nie) absolutorium, można mówić, że podejmowana decyzja mieści się w zakresie dyskrecjonalnego uznania ekonomicznych właścicieli spółki. Nie oznacza to jednak, że wspólnicy (akcjonariusze) mają pełną dowolność przy podejmowaniu uchwały. Przyjąć należy raczej, że forma rozstrzygnięcia jest warunkowana sytuacją w spółce tj. jeśli jest ona prawidłowa absolutorium powinno być udzielone, jednak w razie popełnienia przez menedżerów określonych błędów powinna nastąpić odmowa udzielenia absolutorium. Walne zgromadzenie nie ma swoistego prawa łaski wobec menedżerów.