Zatrudniony w celu czasowego przejęcia obowiązków nieobecnego pracownika nie może być z tego powodu dyskryminowany. Korzysta tak jak pozostała część załogi z praw zagwarantowanych w układach zbiorowych i regulaminach. Są jednak obszary, w których jego pozycja jest gorsza od zajmowanej przez zatrudnionych na podstawie klasycznej umowy o pracę.

Może się zdarzyć, że określony w umowie okres zastępstwa jest przedłużany, bo np. stan zdrowia pracownika się pogorszył i jego nieobecność będzie dłuższa, niż pierwotnie przewidywali lekarze. W takiej sytuacji nie ma przeszkód, by podpisywać kolejne umowy na zastępstwo. Praktycznie można to robić bez ograniczeń. Nie ma mowy o tym, by trzecia umowa na zastępstwo, choć jest rodzajem umowy na czas określony, z mocy prawa przekształcała się w taką na czas nieokreślony. Ustawodawca wyłączył bowiem z tej zasady umowy zawarte w celu wykonywania zadań cyklicznych, dorywczych, sezonowych oraz właśnie umowy na zastępstwo.

Ciężarne pracownice, także te zatrudnione na czas określony, podlegają szczególnej ochronie. Przejawia się ona m.in. tym, że umowy zawarte na czas określony, na czas wykonania określonej pracy albo na okres próbny jeden miesiąc, które uległyby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, są przedłużane aż do dnia porodu. Ta zasada nie ma jednak zastosowania do pań zatrudnionych na zastępstwo. Bez względu na to, w którym miesiącu ciąży skończy się ich umowa, będzie rozwiązana zgodnie z określoną w niej datą. Oczywiście zastępczyni w ciąży nie może wykonywać prac, które są zabronione dla pań w tym stanie.

Stosunek pracy pracowników tymczasowych jest mniej chroniony niż innych zatrudnionych na czas określony. Przede wszystkim klasyczną umowę na czas określony można wypowiadać tylko wtedy, gdy została zawarta na dłużej niż pół roku i znajduje się w niej klauzula przewidująca taką możliwość. Umowa na zastępstwo może być wypowiedziana w każdym czasie, niezależnie od tego, na jak długi okres została podpisana. Możliwość jej wypowiedzenia nie zależy też od umieszczenia klauzuli dopuszczającej taką ewentualność. Okres wypowiedzenia umowy na zastępstwo wynosi tylko trzy dni robocze. W klasycznej umowie na czas określony termin ten wynosi 14 dni.

Trzeba jednak pamiętać, że do umów na zastępstwo mają zastosowanie przepisy ograniczające możliwość ich wypowiadania pracownicom w ciąży lub zastępcom w tzw. wieku przedemerytalnym. W takim przypadku muszą oni dopracować do końca umówionego okresu zastępstwa.

Zgodnie z art. 25 § 1 k.p. umowę o pracę na zastępstwo można zawrzeć, gdy jest konieczność zastępstwa pracownika na czas jego usprawiedliwionej nieobecności, np. urlopu wypoczynkowego, macierzyńskiego czy choroby. Kodeks nie mówi, na ile można zawrzeć taką umowę, dlatego jej czas może być określony przez strony dowolnie i wynosić kilka dni albo nawet kilka miesięcy.

W związku z tym termin końcowy takiej umowy może być oznaczony konkretną datą lub okolicznościami powodującymi jej rozwiązanie. Dopuszczalne jest także sformułowanie, że umowa jest zawarta np. na okres przebywania na urlopie wychowawczym lub na okres choroby zastępowanego pracownika.