Tak wynika z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 24 lipca 2009 r. (nr IPPB3/423-247/09-4/JB)[/b].
Wyjaśniła, że jeśli podatnik zdecyduje się na to później, to nie ma prawa zaliczyć odpisu do kosztów bieżącego roku. Wtedy musi skorygować zeznanie za rok, kiedy spełnione były oba warunki umożliwiające zakwalifikowanie odpisu do kosztów.
Z wnioskiem wystąpiła firma, która w 2003 r. zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości utworzyła odpis aktualizujący wartość należności zaliczonej uprzednio do przychodów należnych. Ze względu na nieuregulowanie należności sprawa została skierowana na drogę postępowania sądowego. Wyrok zapadł 8 lipca 2004 r., a jego uprawomocnienie nastąpiło w styczniu roku następnego. Na podstawie wniosku podatnika w maju 2005 r. zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, które jednak umorzono.
Firma poinformowała, że według niej uprawdopodobnienie nieściągalności nastąpiło w 2005 r. Jej zdaniem nie przeszkadza to jednak w zaliczeniu odpisu do kosztów w 2009 r. Ważne jest bowiem jedynie, aby podatnik zrobił to do chwili przedawnienia się wierzytelności.
Izba skarbowa nie zgodziła się z tym stanowiskiem. Wyjaśniła, że w świetle ustawy o CIT do powstania kosztu konieczne jest wystąpienie dwóch przesłanek (zarówno podatkowych okoliczności uprawdopodobnienia nieściągalności, jak i rachunkowego dokonania odpisu aktualizującego). [b]Jeśli warunki te zostaną spełnione w różnych latach podatkowych, zaliczenie odpisu do kosztów uzyskania przychodów będzie możliwe w roku, w którym spełniony zostanie drugi z nich.[/b]
