Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej polscy przedsiębiorcy coraz częściej nabywają różnego rodzaju świadczenia od zagranicznych podmiotów. Wypłata należności z tytułu tych świadczeń może skutkować powstaniem po stronie polskiego przedsiębiorcy obowiązku pobrania i wpłacenia na konto urzędu skarbowego zryczałtowanego podatku dochodowego, zwanego podatkiem u źródła (na podstawie art. 21 i 22 ustawy o CIT).

Wymogi sprawozdawcze

Dokonywanie płatności na rzecz nierezydentów może się wiązać z powstaniem wielu obowiązków sprawozdawczych dla polskiego przedsiębiorcy. Jednym z nich może być obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski (art. 26 ust. 3a ustawy o CIT).

Jest to informacja roczna IFT-2R. Trzeba podkreślić, że podatnicy zobowiązani są do sporządzenia informacji rocznej IFT-2R także w sytuacji, gdy płatności te są zwolnione z opodatkowania podatkiem u źródła na mocy właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub odpowiedniej dyrektywy unijnej.

Raportowaniu w informacji rocznej IFT-2R podlegają przychody (dochody), wysokość pobranego zryczałtowanego podatku dochodowego dla wymienionych w formularzu kategorii przychodów (dochodów), kwoty dochodu zwolnionego oraz właściwa do zastosowania stawka opodatkowania.

Dla każdego podmiotu osobno

Informacja roczna IFT-2R sporządzana jest dla konkretnego odbiorcy należności, w związku z czym liczba składanych formularzy IFT-2R zależy od liczby podmiotów zagranicznych, na rzecz których polski przedsiębiorca dokonywał płatności podlegających (zwolnionych) opodatkowaniu podatkiem u źródła w danym roku podatkowym. Dane podatnika (odbiorcy należności) wpisuje się w wyodrębnionej część formularza.

Do którego urzędu

Informację roczną IFT-2R składa się w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym (jeśli przyjęty rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, to termin ten upływa 2 kwietnia 2013 r.).

Informację roczną IFT-2R składa się do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, a także przesyła się zagranicznemu podatnikowi.

Właściwość urzędu skarbowego płatnik powinien ustalić zgodnie z § 6 rozporządzenia ministra finansów z 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych, w którym zostały wskazane właściwe organy podatkowe dla poszczególnych województw (np. dla województwa mazowieckiego jest to Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie).

Należy zwrócić uwagę, że urząd skarbowy, do którego przedsiębiorca składa zeznanie CIT-8, nie zawsze będzie właściwy dla celów złożenia informacji rocznej IFT-2R.

Również inne druki

Warto wspomnieć, że wcześniej na pisemny wniosek zagranicznego podmiotu, polski podatnik może być zobowiązany do sporządzenia i przesłania wnioskodawcy oraz właściwemu urzędowi skarbowemu informacji IFT-2 (w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku). W odróżnieniu od informacji rocznej IFT-2R, informacja IFT-2 obejmuje wskazany w formularzu okres czasu, niekoniecznie pokrywający się z rokiem podatkowym. Fakt sporządzenia informacji IFT-2 nie zwalnia jednak polskiego podatnika z obowiązku sporządzenia i przesłania informacji rocznej na zasadach ogólnych (IFT-2R).

Obowiązek sporządzenia i przesłania informacji rocznej IFT-2R może także być poprzedzony obowiązkiem złożenia deklaracji CIT-10Z, w której to zbiorczo raportuje się wszystkie płatności dokonane na rzecz nierezydentów, podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła w danym roku podatkowym.

Deklarację CIT-10Z przesyła się do końca pierwszego miesiąca roku następującego po przyjętym przez polskiego przedsiębiorcę roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku (jeśli przyjęty rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym, to termin ten upłynął 31 stycznia) do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.