Płatnik zasiłku ma obowiązek ustalać uprawnienia do zasiłku za okres wskazany na takim zwolnieniu, w tym kontrolować prawidłowość tego dokumentu pod względem formalnym.

- Pracownica dostarczyła zwolnienie lekarskie wystawione w piątek 11 maja br. na okres od 14 do 24 maja br. Spotykałam się ze zwolnieniami wystawianymi następnego dnia po dniu badania, ale nie miałam do czynienia ze zwolnieniem wydanym tak odlegle w przód. Czy to zwolnienie mogę przyjąć do wypłaty zasiłku?

– pyta czytelniczka.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 i art. 55 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.) przy ustalaniu prawa do zasiłków i ich wysokości dowodami potwierdzającymi czasową niezdolność do pracy z powodu choroby lub pobyt w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej są odpowiednie zaświadczenia lekarskie. Muszą być wystawiane na formularzach ZUS ZLA przez osobę uprawnioną do wydawania zwolnień lekarskich (lekarza, ewentualnie lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera).

Zaświadczenie lekarskie zawiera informacje identyfikujące ubezpieczonego, którego dotyczy, jego płatnika składek, lekarza wystawiającego zaświadczenie oraz miejsce wykonywania przez niego zawodu, a także okres orzeczonej niezdolności do pracy, w tym dni pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, numer statystyczny choroby, kody literowe i wskazania lekarskie.

Zwolnienie lekarskie jest wystawiane według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (DzU nr 65, poz. 741 ze zm.).

Jak daleko naprzód Lekarz może wystawić ZUS ZLA wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania ubezpieczonego lub chorego członka rodziny. Ma przy tym pewną swobodę, bo nie zawsze musi je wydać od dnia przeprowadzenia badania chorego.

Najczęściej zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy jest wystawiane od dnia, w którym przeprowadzono badanie chorego. Ale jest to jedna z możliwości. Lekarz może je wystawić również od dnia bezpośrednio następującego po dniu badania. Może też wystawić je na okres rozpoczynający się jeszcze później, ale nie później niż czwartego dnia po dniu badania, i to wyłącznie w sytuacji gdy:

- bezpośrednio po dniu badania przypadają dni wolne od pracy albo

- badanie jest przeprowadzane w okresie wcześniej orzeczonej niezdolności do pracy.

Po wolnych dniach

Okoliczności takie mogą mieć miejsce, gdy ubezpieczony jest badany np. w piątek, a sobota i niedziela, a niekiedy także poniedziałek (np. drugi dzień Wielkanocy) jest dniem wolnym od pracy. Zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy w tym przypadku, na wniosek ubezpieczonego, może być wystawione w piątek, a orzeczona niezdolność do pracy może rozpoczynać się od wtorku.

Z takiego sposobu wystawiania zaświadczenia  nie powinny jednak korzystać m.in. osoby uprawnione do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia, gdyż przerwa w orzeczonej niezdolności do pracy może spowodować utratę prawa do zasiłku chorobowego za dalszy okres.

Pracownica, o którą pyta czytelniczka, przedłożyła zwolnienie lekarskie wystawione w piątek (11 maja) na okres od poniedziałku 14 maja. Zaświadczenie to zostało wystawione zgodnie z zasadami orzekania o czasowej niezdolności do pracy, ponieważ okres jego biegu rozpoczyna się trzeciego dnia po dniu badania, pod warunkiem jednak, że sobota i niedziela w tym zakładzie są dniami wolnymi od pracy.

Gdyby sobota lub niedziela była dla pracownicy dniem roboczym, zwolnienie to nie mogłoby stanowić podstawy do wypłaty zasiłku chorobowego, gdyż „chora” pracownica na te dni nie miałaby zwolnienia z pracy.