Z chwilą rozwiązania angażu organem zobowiązanym do ustalenia prawa i wypłaty zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia jest ZUS właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o to świadczenie. Organ ten na podstawie całości zebranej dokumentacji podejmie decyzję, czy byłemu pracownikowi będzie się należał zasiłek chorobowy, czy też nie.
Płatnik składek posiadający złożone przez pracownika zaświadczenie lekarskie stwierdzające niezdolność do pracy z powodu choroby (druk ZUS ZLA) po wypłaceniu zasiłku chorobowego należnego mu w czasie zatrudnienia musi przekazać to zaświadczenie do ZUS i jednocześnie pozostawić w swoich aktach potwierdzoną kopię.
Zasadą jest, że jeśli zaświadczenie lekarskie obejmuje okres niezdolności do pracy, za który ubezpieczonemu przysługuje wynagrodzenie w myśl art. 92 k.p., a następnie zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS lub płatnika składek oraz zasiłek chorobowy wypłacany przez ZUS, płatnik składek po wypłaceniu wynagrodzenia lub zasiłku musi przekazać zaświadczenie lekarskie do terenowej jednostki ZUS.
Z kolei, jeżeli zasiłki są wypłacane przez ZUS, do ich wypłaty wymagane jest dodatkowo zaświadczenie płatnika składek wystawione na druku ZUS Z-3 – w przypadku pracownika, lub ZUS Z-3a – w przypadku innego ubezpieczonego.
W celu ustalenia okoliczności mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego ZUS każdorazowo zobowiązuje osobę ubiegającą się o zasiłek do złożenia oświadczenia.
Będzie z niego wynikało, czy po ustaniu ubezpieczenia ma ona ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, kontynuuje lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, jest uprawniona do zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników.
Zebranie kompletnej dokumentacji pozwoli ZUS na wydanie właściwej decyzji o nabyciu prawa do zasiłku bądź jego odmowie z równoczesnym wskazaniem przysługujących środków odwoławczych.
[i]Podstawa prawna:
– art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 61 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AA11C77265642A9E59A68257B0283770?id=352798]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512)[/link]
– § 3 – 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=79145]rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 27 lipca 1999 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznawania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU nr 65, poz. 742 ze zm.)[/link][/i]
