Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Tak stanowi art. 36 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa)[/link]. Chodzi tu zatem o faktycznie wypłacone wynagrodzenie, a nie tylko przysługujące.
Potwierdził to [b]Sąd Najwyższy w wyroku 7 września 2005 r. (II UK 20/05)[/b], stwierdzając, że podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę, a w przypadku gdy pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia, podstawą tą jest minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 45 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Skoro wynagrodzenie przysługujące na podstawie art. 81 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037 ]kodeksu pracy[/link], czyli tzw. wynagrodzenie postojowe (zwane też przestojowym) zostało wypłacone, to należy je uwzględnić przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
Nie pomija się go tylko z tego względu, że nie jest wynagrodzeniem za pracę, lecz wynagrodzeniem za czas gotowości do jej świadczenia w przypadku, gdy nie mogła być wykonywana z przyczyn dotyczących pracodawcy.
Przez wynagrodzenie – zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej – należy bowiem rozumieć przychód pracownika, stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia: emerytalne, rentowe oraz chorobowe. Wynagrodzenie za przestój jest przychodem pracownika i tym samym podstawą oskładkowania na ubezpieczenia społeczne. W konsekwencji wchodzi do podstawy zasiłku chorobowego.
A to dlatego, że uwzględnia się w niej co do zasady składniki wynagrodzenia, od których odprowadzana jest składka na ubezpieczenie chorobowe (por. [b][link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=276339]wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r., SK 16/06, DzU nr 119, poz. 771)[/link]. [/b]
Pomija się tylko te składniki, co do których obowiązujące u pracodawcy przepisy płacowe albo umowy o pracę (u pracodawców niemających obowiązku tworzenia regulaminów wynagradzania) zawierają jednoznaczne postanowienia o zachowaniu przez pracownika prawa do tego składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku (art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej).